Kom het verdorie tegen! Nuova Compagnia di Canto Popolare heeft een website, en ze hebben zelfs hun discografie on-line staan!
Tch, en ik kan van die ene plaat die we hadden (NCCP, uit 1973), vijfentwintig jaar na dato, de liedjes nog altijd zingen als ik de tekst voor mij heb:
Sia maledetta ll’acqua stammatina
che m’ha disfatt’oimè do puverella.
Me s’è rotta la langella
marammé che pozzo fare,
vicini miei sapitela sanare.
En niet te vergeten:
Li ‘ffigliole che n’hanno ammore
songo nave senza la vela
so’ lanterne senza cannela
songo cuorpe senza lo core
li ‘ffigliole che n’hanno ammore.
En nog:
Vurria addeventare chianellette e po’ stare
sotto a ‘sti piere,
ma si lu sapisse
pe’ straziarme tu currenno jsse.
Die drie staan mij het meeste bij, maar ik ben er zeker van dat mocht ik die plaat weer horen, ik ze helemaal zou kunnen meezingen.
De muziek van mijn vader is voor mij gelijk het madeleinetje van Flaubert. Jonathan Livingston Seagull. The Shadows Vol. 3. De twaalfplatenverzamelbox van Georges Brassens. The Best of the Dubliners 1967, met Peggy Lettermore en Off to Dublin in the Green en Donegal Reel/Longford Collector.