Het was gisteren wel spannend

Het was gisteren wel spannend om zien, toen George Dawes tegen Magnus Magnusson begon uit te varen. Een man in een babykruippak tegen de éminence grise van de Britse quizwereld (om niet te spreken van zijn academische verdiensten en dat het een IJslander is eigenlijk): “‘ere, Magnusson, you fink yer all that, tv-mastermind, ‘ow do you spell ‘edge?”

En Magnusson rustig blijven (“there must be a catch”), en Dawes ook, maar toch, toen hij op den duur begon van “go on me old son” tegen iemand van zeker bij de tachtig en zo dignified as can be: spannend.

Geen verliezers in die confrontatie trouwens. Ze zijn er alletwee met hun waardigheid uitgekomen. Must see tv.

Dat is trouwens wat er mis was aan de kerstmisspecial van Shooting Stars: dat ze, vooral in het begin, zodanig in hun spiel opgingen dat er echt gewonden vielen. Altijd een risico met Vic & Bob, want ze zijn bij tijd en wijlen redelijk direkt. Het zou daarom wel eens kunnen zijn dat Johnn Vegas vast panellid is geworden: die mens zou niet gemeen kunnen doen als hij zou willen. Enfin, hij zou dat wel kunnen uiteraard, maar hij is onder alles zó cuddly en zo tragikomisch dat het aandoenlijk is.

En trouwens: uvavu en iranu zijn terug! Vroeger zaten die uiteraard in de Dove from Above-round (lure the dove from above with the gift of the coo), maar in de eerste drie afleveringen van de Sweaty Fox-round dit seizoen waren ze weg! Maar nu terug. Eeeee-raaaa-nuuuuuuu (scrunch face).