Ik kwam juist op dat programma van Bruno Wyndaele, de vleesgeworden zelfgenoegzaamheid, die zich nog maar eens badinerend een weg baande door zijn gasten.
Hij zat op de bank met de nieuwe baas van Studio Brussel, en hij wou graag weten wat die vond van de rel in de States rond de Dixie Chicks.
Ha! Ha! Ha! Hebben ze zich vrolijk gemaakt! Ha! Ha! “Dixie is zeggen en een Chick is een kip, dat zijn kippetjes die iets gezegd hebben over Bush”. Woeha! Wat grappig! Humor! Zangeresjes zijn het blijkbaar, volgens de baas van Studio Brussel, en die kan het weten. Niet zomaar zangeresjes, ze zingen “country en western”, zo’n soort muziek voor Texanen, u weet wel, een soort Hasselaars voor Steve Stevaert daar langskwam. (Woehaha! Gràppig!)
Er zijn daar in Amerika twee-dui-zend van die “country en western” radiostations. “Ik laat even een stilte vallen,” zei de nieuwe baas van Studio Brussel. Hij zei niet meteen waarom die stilte er moest komen, ik vermoed om iedereen de kans te laten te bepeinzen dat elk van die tweeduizend stations meer luisteraars heeft dan Studio Brussel.
En dat hij dergelijke muziek uiteraard nooit zou draaien op Studio Brussel, uiteraard niet. “Country en western” is niet het soort muziek dat onze luisteraars wilen horen.
Wyndaele kreeg even een journalistische stuiptrekking, en vroeg of Studio Brussel ooit muziek niet zou draaien als de artiest tegen de oorlog zou zijn. Uiteraard niet, zei de nieuwe baas van Studio Brussel, bij hen primeert het of het liedje goed is. En dus zouden ze geen problemen hebben met Rock The Casbah bijvoorbeeld.
Aaaaaaaarrrrggghhh!!!! Had die idioot van een Wyndaele nu gevraagd “stel dat een populair Vlaams groepje zich openlijk gaat uitspreken voor het Vlaams Blok, gaan jullie die dan blijven draaien?” — maar neen, hij had het te druk met balanceren op de rand van de zetel, zijn ene been over het andere gedrapeerd, neerbuigend ginnegappend. Ons kent ons, maar dan wel op badinerende toon.
Fuck, ik hààt dat programma.
Allé, ik vind de laatste show nog zo’n goed programma. Veel liever dan die kanker-programmas van VTM ‘s avonds laat (polspoel en desmet, etc). Ok, ik vind Uitterhoeven ook beter in die zetel passen dan Wijnendale, maar ja, tis oorspronkelijk zijn programma, wat doe je eraan he. De enige keer dat ik echt ziek werd van de Laatste show was…gisteren. Die ‘madam de wetenschapster’ die soms op ‘Hoe? Zo!’ zit vond ik maar een giecheltrut. Hmnet zoals die roste van Recht op Rech trouwens. Zou madam de wetenschapster ook aan de wiet gezeten hebben alvorens op tv te verschijnen? Ze kreeg in ieder geval tranen in haar ogen van’t lachen. En als de kijker dan met een strak gezicht in zijn zetel zich zit af te vragen wat er in godsnaam zo grappig is, dan is er echt wel iets mis met het programma.
Nog een heel heel positief aspect aan DLS, is de DLS-band. Die Patrick Riguelle is op zich al een reden om naar het programma te kijken.
Alleen de muziek vind ik inderdaad goed. Voor de rest heb ik een teringhekel aan die Wyndaele. Bah.