Naar Confessions of a Dangerous Mind geweest. Ik had er nog niets van gelezen of gehoord, en ik was bijzonder aangenaam verrast. Goed. Morgen eens opzoeken of het waarheid of fictie is.
En daarna naar de kermis geweest: inderdaad surrealistisch. Langs Julien gepasseerd (Sandra wou een kleintje met tomatensaus), en de madam van Julien herkende ons direkt. Ze was wreed vriendelijk, en het was nochtans al zeker vier jaar geleden dat we er nog waren geweest. Daarvoor heb ik er natuurlijk jaren rechtover en dichtbij gewoond, dat scheelt. Sympathieke mensen, vooral de madam.