Het wordt verdomme echt wel

Het wordt verdomme echt wel tijd dat het gedaan is met dat ziek zijn. Mijn keel voelt nu als schuurpapier aan, en mijn rechteroor voelt alsof er een hele doos in ether verpulverde Friskmuntjes ingegoten is.

Ik kan wel weer spreken, maar voor de rest heb ik de indruk dat ik niet ver meer van doorligwonden ben. En rechtstaan lukt niet wegens draaierig worden en koppijn.

Het rare van de zaak is trouwens, omgekeerd aan hoe het normaal is als ik ziek ben, dat ik mij ‘s avonds (rond 19-20u) véél slechter voel dan ‘s morgens.

Blurgh.