Vorig jaar deze dag zijn we naar de zee geweest:
Living on the edge! Met de portable op het strand!
Ik kende nog heel de weg van Gent naar Knokke van buiten, behalve als we ergens voorbij Maldegem op een nieuw stuk weg terechtkwamen. En bij het binnenrijden in Knokke bleek dat ze in de Parmentierlaan zo’n soort ovaal rond punt hebben gemaakt met twee enorm grote Sportweekend-achtige oranje figuren in.
Het zicht op het einde van de Parmentierlaan, het grote gat met daarachter niets dan blauwe lucht, was nog altijd hetzelfde. De immobilliën-agence met zwart blinkende graniet en lichtblauwpaarse neonletters is er ook nog altijd. Het café-restaurant iets verder aan de rechterkant is weg, en het appartementsgebouw waar Frank uit Antwerpen in zat (Frènk, bij wie we onze eerste Stimorol hebben gegeten) ook. En de antiekwinkel rechtover was ook weg, vervangen door een ander immobiliënkantoor.
Op het einde van de Parmentierlaan vond ik niet direkt het appartement terug. Tiens, dacht ik, Maquette is veranderd… Bij nader inzien: Maquette is weg! Of beter: de hele Résidence Morillon is weg!!! “Hier komen luxe-appartementen 1, 2 of 3 slaapkamers”, en voor de rest een gat in de grond!
Takkoord, You Can Never Go Back en zo, maar dat het hele gebouw in lucht zou opgaan, had ik nooit verwacht. Tchhh.