Sommige politici komen op mij goed over, ongeacht hun partij—Dirk Sterckx, Gerolf Annemans (tja 🙂 en Herman Van Rompuy bijvoorbeeld, om er drie van buiten de sp.a te noemen. En alhoewel ik me van alle partijen het meest in het gedachtengoed van de sp.a terugvind, zitten daar een aantal mensen die bij mij een instinctieve yeurgghh-reflex opwekken.
Dat is een bijzonder irrationeel iets, en dat kan van de ene dag op de andere omslaan, maar het overkomt me dat ik plots helemaal geïrriteerd geraak van bepaalde mensen.
Bert Anciaux is er zo één. Steve Stevaert bij momenten ook, bijvoorbeeld na de verkiezingen vorig jaar toen hij op 30 minuten wel vijf keer dezelfde “spontane” soundbyte presteerde. Caroline Gennez is er gewoon ook zo één. Ik heb haar ooit eens naar aanleiding van een optreden in de Zevende Dag omschreven als
Ongetwijfeld een competente politica, vol goede ideeën, bevlogen, sympathiek en veel dossierkennis, màààrrr: die houding! Dat voortdurend zitten ronddraaien in haar stoel! Die manier van spreken! Tot zelfs haar kledingkeuze!
Zo van “pfffffff ik heb het hier allemaal al gezien”. En van “het steekt mij hier allemaal tegen”. En ook “dommekloten allemaal”.
Een tijdje na die Zevende Dag heeft ze geen echt goeie beurt gemaakt op politics.be, en mijn indruk is er niet echt op verbeterd.
Vandaar mijn specifieke awoert naar Caroline Gennez. Omdat ik het spijtig vind dat Gennez bij de sp.a zit en Inge Vervotte bij de CD&V. Omdat het op mij overkwam (op mij persoonlijk zo overkwam, ik zeg niet dat het zo is, ‘t gaat hier enkel over de perceptie!) dat ze zonder bijzonder veel dossierkennis terzake de populistische toer op ging met haar Europa-boekje, en dat ondertussen niets me op andere ideeën gebracht heeft. Ik heb iets tegen de manier waarop Gennez haar gedachten vertolkt. Op mij kwam het over alsof ze (mee) aan een (klein) (prenten)boekje heeft geschreven, en op een bijzonder goedkope manier wat euro-bashing deed om de eurosceptische mens-in-de-straat op haar hand te zetten.
Ik kan niet genoeg benadrukken dat het enkel perceptie is, want er is bijvoorbeeld niets mis met de individuele bijdragen van mevrouw Gennez op het politics.be-forum. Deze over Europa ben ik het honderd percent mee eens:
Ik heb veel respect voor Karel Van mIert en andere socialistische voormannen die de EU mee vorm hebben gegeven. Wij, socialisten zijn de founding fathers van de Europese integratie: Paul Henri Spaak, Willy Brandt, Mitterand, Delors… Maar het is algemeen bekend dat Europa vandaag een economische en financiële reus is en een politieke dwerg. Zonder politiek tegengewicht voor de markt zal er echter nooit sprake zijn van echte sociale politiek. Dat willen we benadrukken. Bovendien is de democratische legitimiteit van de EU almaar beperkter geworden. Voor het eerst sinds de oprichting van de EU ziet volgens de traditionele Eurobarometer minder dan de helft van de Europeanen nog de meerwaarde van de Europese constructie in. Onbekend maakt blijkbaar onbemind. Gevaarlijk, want de EU initieert ondertussen al meer dan 60% van onze wetgeving. Vandaar dit Europaboekje. We willen de Vlaming duidelijk maken dat Europa wel degelijk over hem en haar gaat. Daarom zijn we een aantal maanden Vlaanderen rond getrokken en hebben mensen aan het woord gelaten over de invloed die de EU op hun dagelijks leven heeft. 15 concrete thema’s komen aan bod: de liberalisering van het opnbaar vervoer en de oorspronkelijke aanval op onze gratis bussen, de vrijmaking van de honoraria van de vrije beroepen -inclusief dokters!!!- en de druk op de betaalbaarheid van onze sociale zekerheid, het feit dat tewerkstelling in de sociale economie niet meer onbeperkt mag gesubsidieerd worden omwille van concurrentievervalsing, de subsidiëring van kernenergie via goedkope leningen wordt uitgebreid op een moment dat 6 Europes lidstaten beslissen om uit de kernenergie te stappen… Op dat soort vragen vragen we van EUropa een antwoord. Terecht denk ik?
Terecht inderdaad. Maar ik durf te wedden dat, om het met Siegfried Bracke te zeggen, de mensen het op basis van haar Zevende Dag-optreden zo niet begrepen hebben. Die hebben volgens mij (denk ik, vermoed ik) enkel onthouden dat Caroline Gennez tegen Europa is. En dat ze haar gesprekspartners maar dommeriken vond. Hoe onrechtvaardig het ook moge zijn.
Daarnaast nog: deze vraag (“macht aan europa”) had niet op deze manier in de Stemtest mogen zitten. Ik ben helemaal vóór Europa als meer dan een louter vrijhandelszone, en ik heb dan ook vóór meer macht gesemd. Het is pas achteraf dat ik erbij stilstond dat het helemaal niet duidelijk is over welk Europa het hier gaat dat meer macht zou moeten krijgen: het Europa van Blair? Van Berlusconi? Van Van Miert? Het Europa dat eerst verbreedt en dan verdiept? Of omgekeerd?
Op uw voorbeelden van politici na (niets tegen Dirk Sterckx maar toch zware twijfels bij die andere twee) lijkt de inhoud van deze post erg sterk op mijn mening ter zake.
Ik heb het Europaboekje van Gennez gelezen en denk daarover het volgende: 1/ ik behoor waarschijnlijk niet tot het doelpubliek ervan, meer gericht naar ‘gewone mensen’ (lees: politieke en Europa-leken) en als dusdanig niet erg interessant voor mij 2/ dat boekje is *niet* het Europa-programma van de sp.a, wel een middel om over dat programma te communiceren 3/ de inhoud van het boekje is veel genuanceerder dan men in de media liet uitschijnen, wat mij doet vermoeden dat een aantal van de mensen die op de inhoud ervan gereageerd hebben onmiddellijk na het verschijnen het waarschijnlijk niet volledig gelezen hadden 4/ de vragen in het boekje zijn steeds als volgt gestructureerd: a) europa heeft dit-en-dat mogelijk gemaakt en dat is goed b) tegenwoordig bestaat het gevaar dat we in die-en-die richting gaan en dat is minder goed c) daar moet iets aan gedaan worden, pure Europa-bashing kan je dat niet noemen. Conclusie: fenomenale lectuur was dat niet maar erg problematisch nu ook niet direct.
Bedankt voor het verduidelijken van uw houding (die mij nu veel genuanceerder lijkt dan ik op basis van uw vorige post meende te mogen opmaken).