Het is ongelooflijk deprimerend om te zien hoe Ariel Sharon eigenlijk bijna eigenhandig verantwoordelijk is voor zó veel problemen in het Midden-Oosten… Hezbollah en Hamas, die enkel konden ontwikkelen omdat Sharon de PLO weggejaagd had en er een vacuum achterliet, de settlements die hij zeer bewust over het hele gebied op allle strategische heuvels geplant heeft, Sabra en Chatilla en tussen vijftien en vijfentwintigduizend andere slachtoffers in Libanon, de overgrote meerderheid géén palestijnen en géén soldaten, Al Aqsa en de tweede intifada… eurgh.
Vanavond in het drieluik over Israëlische generaals op bbc2.
Bitachon—angst (voortdurend aan veiligheid denken)—en ein brera—geen keuze (behalve vechten tegen de Palestijnen): daar komt het tegenwoordig in Israël op neer. Zeer, zéér zwak voor een cultuur met duizenden jaren geschiedenis.
…en wij klagen over het Vlaams Blok, och here. [Alhoewel, is dat niet precies hoe het begint?]