Ik lees bij Bruno [vlieg één van twee, volgens de titel, maar de andere zal moeten wachten tot de server weer op is]:
De DX Fisheye 10.5mm f/2.8G is binnen.
Gnnnngnnnnnn…. Ik ga der ook één kopen. En ik kan niet wachten tot de D70 binnen is bij de Fnac, want ‘t was vandaag weer van dat: bij de rozenmarchand stond er een hele border vol smeerwortel (symphytum officinale, weet ik sinds Katrien het me wist te zeggen via Lieve :), die letterlijk krioelde van de hommels. “Foto’s!” denkt een mens dan, maar helaas:
Scherpstellen is wachten tot het anemisch motortje in de Ixus zin heeft. De knop indrukken garandeert een foto ergens tussen nu en binnen een seconde. Grrr. Om gèk van te worden. Wel tien foto’s van blurry bijen.
Als het onderwerp stil staat, is er geen probleem natuurlijk. En daarom zou ik ook nooit mijn Ixusje wegdoen, het is gewoon ideaal om uit de losse hand foto’s mee te nemen. Van vreemde dingen op straat bijvoorbeeld. Of, in dit geval, van vreemde dingen op de dijk:
Een buis waarlangs zand opgespoten wordt, vermoed ik.
O ja, en als er voldoende licht is en je hebt geluk dat er net een vogel voorbijvliegt als je een foto neemt, dan wil er ook wel nog eens iets op staan. Maar da’s dan meer een toevalstreffer:
Vlieg een was eigenlijk de lens, en vlieg twee de foto van het aquarium…
De traagheid bij het scherpstellen (autofocus) bij de G5 was ook wat mij wreed ambeteerde. Bij de D70 zit de AF soms ook over en weer te bewegen, maar ik heb het maar op manual te zetten en aan de lens te draaien (helemaal geen optie bij de G5). En bij AF-S lenzen zoals die 18-70, hoef je zelfs niet om te schakelen, maar kan je gewoon overnemen.