Sunsilk: word je paranoia van je haar? Aaaaargh!!! “Word je paranoia”, waar slaat dat in ‘s hemelsnaam op? Te moeilijk om “word je paranoide” of “krijg je paranoia” te zeggen of wat?
Ik vond het verdorie al erg dat ze mensen aanspoorden om “proximus te worden”, maar dit… whatever next? “Word je buikpijn van het slechte eten?” “Word je diarree van Sunsilk?”
Of het eeuwige waspoedernederlands: ik daag u uit haar tenue te wassen met Dash—gniiii!
De reclame van Proximus is wel machtig goed, daarentegen. Van neem uw tijd.
Is het niet “Ik daag u uit haar ‘tenue’ te wassen met Dash” ?
Wel graapig vind ik: “De motter-olie is helemaal verdwenen!”
Eh tiens, g’hebt gelijk!
Maar die hele reclame is verder ook tenenkrulmateriaal. “Waspoeders is waspoeders” begod. En dat van die grauwe was, en dat de geburen ineens zeggen dat de was witter lijkt. Kch!
Toevallig net een gedachte onder de douche vanmorgen: “Welk waspoeder gebruikt u?” – “Een goedkoop merk!” – “En hoe is uw was?” – “Grauw!”. ‘k Ben het merk vergeten, maar het leek me toch een vreemde conversatie.
Ondertussen zweeft ook de onsterfelijke “Papa, papa, wij hebben zin in iets lekkers!”-reklame door mijn hoofd. (Kinder-Bueno, als ik mij niet vergis?)
Niet dat dit iets met de taal te maken heeft.
“Wij wllen chocolade! En ook speelgoed!”
–en dan zo’n dame die op en neer deinend voorbijzweeft met een pak kinder surprises–brrr.
Maar schat, dat zijn drie wensen in een. Dat kan toch niet!
Van die reclames die afkomstig zijn uit een wereld waar Hitler wel WO II heeft gewonnen.
Och och och, het taalgebruik is wel het laatste dat mijn aandacht trekt bij die laatste reclame-spot voor Dash ( die met het tennis-tenue )… maar dat zal dan wel weer aan mij liggen zekers ?
‘t Was inderdaad toepenweer op het familiefestival. Maar om nu te zeggen… mnah.
[Mag ik u overigens van harte proficiat wensen voor het mooie spoonerisme in uw emailadres?]