Zo hard als ivoor worden.
Ganda-hesp. Mmmm. Om de zoveel tijd koop ik een volledige hesp bij de slager. De eerste pakweg 90% daarvan zijn op géén tijd op, vooral nu we een snijmachine hebben. Helemaal op het einde an zo’n hesp komt er geleidelijk aan meer en meer vet tussen het vlees, en tegen dat 95% op is, komt er ook nog eens bij dat er allerlei harde plooien in het vel zitten. Resultaat: het laatste hompje wordt, alle wasabi ten spijt, weken (en soms maanden) overgelaten aan eenzame eburnatie ergens onderaan en achteraan de frigo. Eigenlijk stom.
Achteraan beginnen eten? 😀