Louis tekent

Louis is een ongelooflijk goeie tekenaar.

Zoals veel van de dingen die Louis doet, is het nooit duidelijk dat hij het kan tot we het hem zien doen: zolang hij het niet in zijn opinie goed genoeg kan, zegt hij gewoon “ik kan dat niet”.

Fietsen? Ik kan dat niet—tot we hem zagen rondrijden op twee wielen.

Schilderen? Ik kan dat niet—tot we zijn zwartepietenhoed zagen vorig jaar: prachtige kleuren, véruit de allerbeste hoed van de eerste kleuterklas, en zelfs in de derde kleuterklas zijn er nog veel die het niet zo goed konden. Zelfde verhaal met zijn schilderij van een huis onlangs: de andere kinderen deden zomaar wat min of meer rond de lijntjes, en Louis heeft een echt huis getekend, met ramen en een deur en alles. En in mooie kleuren, waar de andere kindjes gewoon maar wat aanmodderden.

huis

Tekenen? Ik kan dat niet—tot niet zo lang geleden deed hij inderdaad maar wat krabbels.

En dan is hij plots op een heel vreemde manier beginnen tekenen. Voorbeeld: bloemen. Voor het kaartje van Zelie gingen we allemaal bloemetjes tekenen. Louis’ eerste poging:

Bloemen

Of hij nóg bloemetjes zou kunnen tekenen? Zeker:

Bloemen

Ik vind het héél erg mooie bloemen, maar zou hij er eens een paar kunnen tekenen in verschillende kleurtjes? Tuurlijk dat:

Bloemen in kleurtjes

En toen had ik het door: het is alsof hij eerst een tekening in zijn hoofd componeert, en die dan gewoon op papier zet, in één lijn. Als je hem ziet tekenen, is het ook zo: hij houdt zijn stift als was het een scalpel vast, afwisselend en zonder onderscheid in zijn linker– en zijn rechterhand, en hij aarzelt gewoon niet.

Hier, en deux temps trois mouvements—bergen, en een bloemetje, en een klein slangetje, en balonnen:

Bergen, en een bloemetje, en een klein slangetje, en balonnen

Of deze schildpad van zo’n boekje “leren tekenen in vijf stappen”. Hij heeft het thumbnailtje op de achterkant bekeken en gewoon in één keer afgetekend:

Schildpad

En er komen de vreemdste dingen uit: een dinosaurus met een eend op zijn hoofd bijvoorbeeld. Of een dikke dinosaurus met vijf poten en een staart:

Een grote dinosaurus met vijf poten en een staart

Of deze—een meneer met een hoed op met muizenoren:

Een meneer met een hoed met muizenoren

Ik kan me nota bene niet herinneren dat Louis ooit kopvoeters getekend heeft.

2 reacties op “Louis tekent”

  1. Tekenen is zeer belangrijk.
    In de derde kleuterklas kon ik wel lezen en schrijven (of toch al een begin) maar ik tekende nog steeds kopvoeters… Dat was bijna een reden om mij mijn derde kleuterklas te laten overdoen: ik zou in het eerste leerjaar nooit meekunnen!
    Altijd eerste met +95% nondedju!
    Awel, en als ge dan tóch kunt tekenen, dan zijde gewoon al klaar voor het vierde of zo eh…

    In elk geval: ik kan nog steeds niet tekenen…

    en wat zei de vader van Bart? (bij Smetty in de comments? http://www.smetty.be/?p=364#more-364)???

  2. Louis heeft ooit één kopvoeter getekend, of beter, geschilderd: toen ze een schilderij van Sinterklaas mochten maken tekende hij een hoofd mét mijter en twee benen en (maar dat ben ik niet meer zeker) twee armen, dus geen lijf. De andere kindjes in de klas hadden gewoon wat gekleurde vegen op hun blad… Ik heb het hem wel nooit zien herhalen. Direct erna heeft Zelie hem “geleerd” echte kindjes te tekenen et voila.

Reacties zijn gesloten.