Persmuskieten

‘t Is toch wat. Als ze bloed ruiken, zijn ze er plots allemaal als de kippen bij, om maar eens metaforen te mixen.

Vandaag te lezen in De Standaard: Voormalige boekhouder van Vandamme bevestigt malafide praktijken  en ook wel: “Vandamme wilde zijn bedrijf redden” en nog: Melkkoeien van Vandamme.

Terwijl de overgrote meerderheid van die dingen toch al redelijk lang door zowat iedereen geweten zijn toch?

4 reacties op “Persmuskieten”

  1. De zever van Hugo Camps in DM al gelezen?

    Hoedenkliek

    Professor in de Letteren en Wijsbegeerte, was dat niet iets voor soixante-huitards, voor uitgetreden priesters, voor oudgedienden van droom en ideaal? Je hoort nog wel eens van een kerkjurist, maar dat hoor je alleen op televisie en in het casino van Knokke.

    Letteren en Wijsbegeerte, wat moet je ermee nu literatuur uit een laptop komt, metafysica een weblog is, het gepeupel voor levensvragen en leverkwalen zich tot het medium Jomanda wendt? Of tot Margriet Hermans. Het VB weet ook raad met onrust.

    Criminologen klussen vrolijk bij op het kabinet van de premier, biologen schrijven tegen 60 eurocent per regel een doorwrocht congresstuk voor Groen!, een docent van de zogenaamd elitaire Lessius Hogeschool wordt adjunct-kabinetschef van Geert Bourgeois. Wie zijn zij? Om over het leger doctorandussen maar te zwijgen dat de leerstoelen chemie, bouwkunde, farmacie en it combineert met adviseurspostjes bij Solvay, Betonac, Prozac en andere pausen van industriële moderniteit.

    Wat blijft er over voor een professor Letteren en Wijsbegeerte? Knoeien. Met een postgraduaat voor Chinezen die het boekje van Mao uit het hoofd kennen, maar nog nooit gehoord hadden van de totalitaire identiteit Master in Knowledge and Information Management. Welke Chinese analfabeet zou dit visitekaartje niet willen opstrijken? Het valt me nog mee dat de tillende professor van UGent niet de Vlaamse boerenknechten, te arm voor woorden en wijsbegeerte, heeft opgelicht. Want zo zijn ze ook, geleerden: democratisering begint altijd in hún portemonnee, nooit in die van een ander.

    Ik zie het graag, de val van een professor doctor. Toch leuk als de oubliëtte van het academische incest per ontluistering uit hooggezetenheid wordt gerookt. Nee, dit is geen revanche op een gemankeerd diploma, dit is mentale hygiëne. Het is heerlijk om weten dat de universitaire hoedenkliek gewoon niets méér te bieden heeft dan de mens: verraad en verval.

  2. “Terwijl de overgrote meerderheid van die dingen toch al redelijk lang door zowat iedereen geweten zijn toch?”

    Waarom deed men er dan niets aan, en liet men toe dat studenten opgelicht werden?

Reacties zijn gesloten.