No zo één:
Response.Write("<div class=""img right""><img src=""content/people/photos/"&personAccount&".png"" alt="" /></div>")
Zucht. Allerlei aardige dingen deed dat in de opmaak, grrr, en wat is het verdomme dedju?! En zal ik hier eens minutenlang tijd mee verliezen?
Jaja, stop maar met gniffelen. Ik weet het: die alt="" moest eigenlijk alt="""" zijn. Bah.
Vroeger, toen ik nog bijberoepertje was, en mijn programmeer-plekje naast het bureau van mijn vrouw lag… toen durfde ik bij soortgelijke voorvallen ook in lange grrr’s, verdomme’s en dedju’s uit te barsten.
Tot grote hilariteit van mevrouw Netlash.
Haar standaard antwoord was : ‘Het is ofwel een puntkomma, ofwel een aanhalingsteken dat verkeerd staat.’
Wat me nog meer grrr’s ontlokte.
(Het erge was dat ze meestal wel gelijk had.)
Ik heb ooit eens een uur zitten zoeken op een fout in een C progje toen ik mijn examen aan het voorbereiden was. Gaf processorfout (Borland compilers zijn zo weird, admit it). En zoeken en zoeken. Mijn toenmalige vriendin, die nog nooit geprogrammeerd had/heeft kijkt er 5 seconden naar en zegt: hela, als dat daar 7 is, moet dat daar dan ook geen 7 zijn? Bleek het een off-by-one/picket-fence fout te zijn, waarop de compiler normaal een andere foutboodschap gaf maar die keer blijkbaar niet. Gnââââ!
De “Internal Compiler Error” van gcc was nog erger. Er stond nieteens bij waar de fout gebeurde. Gewoon “Internal Compiler Error”.
Awful.
Welja, bij die processor fout in BCC net hetzelfde. Gewoon foutboodschap zonder verdere info. Waarschijnlijk een laatste nood-oplossing als hij dreigt in beschermd geheugengebied te lezen of schrijven bij het uitvoeren van het programma. Je zou expres een off-by-one fout mogen maken en toch nog een goede foutboodschap krijgen, enkel in die paar zeldzame gevallen begon hij toevallig zelf ook te freaken.