Foei

Ik krijg het ervan als mensen in geschreven documenten de term dees gebruiken. Gesproken, tot daar nog aan toe, men kan niet altijd zijn eigenlijk lelijke dialect kiezen.

Maar geschreven? Een “dees” is tot nader order de technische term die door jongens van twaalf tot vijftien gebruikt mag worden om hun joystick mee aan te duiden—ik hoorde de term het eerst op de trap op school, toen iemand me over mijn schouder toefluisterde “edde gij al nekeer in uwen dees genepen? da’s wel een wijs gevoel, maat”.

Een dees is een fluit is een schlong is een penis.

Als Tom Debruyne op slide 28 van zijn presentatie zegt “van dees word ik zot”, is dat niet alleen fout, maar klikt het voor mij ook fout. Dees is mijn huis (slide 6) klinkt iets surrealistischer, maar is even verkeerd. Bah.

Daar helemaal naast, maar op hetzelfde élan: “zen” is een Japans soort boeddhisme. Wie iets zegt over “zen lief” of “zen broer” en het niet over meditatie heeft: foei!.

En een “es”, dat is zo’n soort boom. En “is”, dat is, wel, een werkwoord. Als er staat “kom es af” of godbetert “kom is af” of “dat zal ik is doen” of “misschien moet ik is zus of zo”… aargh!

taalboos

14 reacties op “Foei”

  1. vorige twee weken in Nederland op cursus geweest. Professionelen die daar cursus geven. Geweldig in hun vakgebied, vast wel. Maar iemand die “kennisnivo” schrijft of “funktie” gebruikt in een presentatie kan je toch moeilijk serieus nemen?

    En toen ik tegen m’n buurman zei dat “nivo” eigenlijk met “eau” wordt geschreven, keek hij me aan en zei: “Nou neej gekkerd, dat is op z’n Frans. Maar ja, jullie Belgen ook altijd met die tweetaligheid.”

    Ik zat er bij en keek ernaar…

  2. Och dat valt allemaal nogal mee… Je moet maar eens naar emails kijken van de jonge adolescenten van tegenwoordig. Elke letter die ze niet echt hoeven in te tikken, zullen ze wel weglaten…

    Zo wordt:
    “Wacht even, ik ga dat nog even uittesten”
    hetvolgende:
    “W8 ff, k ga da nog ff uitteste”

    Vooral van het weglaten van de n op het einde van werkwoorden krijg ik de kriebels.

    En dat “dees” bij u vies klinkt, dat is uw eigen schuld. :p In mijn dialect (en dat van vele andere vlamingen) is “dees” geen vies woord. 😉

  3. Kijk, ik ben het volledig eens met de inhoud van deze post, maar ik vind jouw ergernis wel enigszins merkwaardig, omdat je zelf regelmatig (volgens mij onjuiste) termen gebruikt, zoals “foto’s trekken”.

    De tendens inzake taal lijkt vandaag te zijn: als er maar genoeg mensen zijn die iets fout schrijven, dan is het toch juist, en dan geven we het een naam als ‘levende taal’ of ‘Belgisch Nederlands’. Ik ga niet akkoord met die tendens, maar ik heb het al lang opgegeven om me daarover te ergeren.

    De slides van Tom De Bruyne waren natuurlijk opzettelijk in Zattevrienden-stijl geschreven (althans die paar slides aan het begin van zijn presentatie), of had je dat nog niet door? 😉

  4. @David: Dick Hardt was effektief wel zeer goed 🙂

    @lvb: wat is er verkeerd met “foto’s trekken”? Tot nader order staat dat nog altijd in de (toch redelijk hollands-centrische) Van Dale: “foto’s trekken” is “foto”s maken”, betekenis 7 van “trekken”: “doen ontstaan”. En betekenis 11 van “trekken” is zelfs “fotograferen” (weliswaar [Belg., niet alg.]).

  5. Veel mensen houden ervan om te schrijven zoals ze spreken, omdat ze zichzelf dan het best in de tekst herkennen. Wanneer ik tekstjes met “je” en “jij” schrijf voel ik me ongemakkelijk, zoals ik me ook altijd ongemakkelijk voelde op spreekbeurten van Nederlands die per sé met “je” en “jij” moesten gebeuren.

    Dat wringt, dat is niet naturel, maar het is wel fout, ja.

  6. Tja sorry, maar ik kan nu alleen maar denken aan flauwe grappen met “dees of gene” als clou.

    Wannes: iemand die bureau schrijft als buro, of niveau als nivo is gewoon een barbaar, Hollander of Belg.

  7. Om in die zelfde lijn verder te gaan : ik “haaat” online human spellcheckers. Ik erger mij ook wel aan sommige dingen op de chat: bijvoorbeeld mensen die geen moeite doen om “ij” te schrijven en dus in het afrikaans beginnen, kyk, jy, blyven 😛

    Het is misschien hipokriet maar, op diezelfde manier erger ik mij dan aan mensen die bv op de chat een dag niks zeggen en dan ineens komt daar het woord *wordt* uit. als iemand dat zonder t durft schrijven in de derde persoon. Chatten is voor mij als spreken (in minder of meerdere mate met grenzen), maar die dt puristen… aaaaaaaaaaaaaaa! Ik heb de gewoonte om dat altijd vrij goed te doen maar niet op de chat omdat ik dan snel typ en daar mmaar half en half mee bezig ben. In een café vraag je toch ook niet aan mensen “word toch met een t he ?”..

Reacties zijn gesloten.