Misbruik

Tiens. Op de Zevende Dag zei zo’n advokate vanmorgen dat als een vrouwelijke collega pornografisch materiaal zou zien dat door mannelijke collega’s bekeken wordt, dat ze dan in negen van de tien gevallen zal melden aan de bedrijfsleiding. Omdat ze zich vernederd zou voelen.

Allez jongens, negen op tien. En arme, zwakke, bedreigde vrouwtjes toch, dat ze vernederd geraken door porno.

Dezelfde dame zegt dat als het gaat om zééér ernstige feiten, zoals porno, dat dan rechtstreekse en niet-anonieme controle mogelijk is.

Oei. Dan zijn wij op het werk allemaal vatbaar voor rechtstreekse controle van al onze e-mails, met al die spam!

Jazeker, zegt de dame: als iemand spam krijgt, moet men weten of het gaat om ongevraagd ontvangen e-mail of om mensen die hun e-mailadres ergs op een website gegeven hebben en dus om de porno gevraagd hebben. Getver.

De oplossing, volgens de grote lichten in de studio, is de websites af te sluiten.

Al kan het dan nog wel via e-mail binnenkomen natuurlijk, die vieze porno. Maar goed, daar zijn ook gradaties in: je hebt het bekijken en het opslaan.

Hu? Daar bleef het debat zo’n beetje bij. Het kan zijn dat ik de fijnere details gemist heb, want ik was maar met een half oor aan het luisteren terwijl ik met het andere een crumble aan het maken was.

Volgens mij zou het zo mogen, op het werk:

  • een duidelijke acceptable use policy op het werk die zegt wat wel kan en wat niet, zodat er geen verrassingen zijn (ja, “redelijkheid” is een element van zo’n policy, en dus is zo’n ding nooit sluitend, maar bon)
  • werknemers weten op voorhand dat ze anoniem gecontroleerd worden; als er inbreuken op de policy komen worden ze de mogelijke overtreders gewaarschuwd dat ze voor een welbepaalde periode zullen van dichtbij gevolgd worden, niet-anoniem
  • en dat daar dan duidelijke sancties aan kunnen verbonden worden

Maar uiteindelijk vind ik dat dàt maar in allerlaatste instantie zou moeten kunnen.

Ik spreek niet over pakweg kinderporno verdelen via bedrijfsemails en zo; het lijkt me redelijk duidelijk dat dergelijke activiteiten niets met computers te maken hebben (dat zou tenslotte mutatis mutandis ook gekund hebben in de jaren 70 via de mail room en de stencilmachine).

Maar als we eens realistisch zijn: wat kàn er allemaal eigenlijk nog in een degelijke omgeving? Niet zo veel, me dunkt:

  • gebruikers zijn geen administrators van hun computer, en dus kunnen ze geen programma’s installeren
  • de computers staan zó ingesteld dat alle nodige updates automatisch doorgevoerd worden, zodat exploits en dergelijke moeilijker worden
  • met een goed gecomputeriseerd systeem voor monitoring en analyse, en een degelijk en goed werkend systeem van traffic shaping, kan men bijvoorbeeld het hele netwerk niet meer lamleggen door overmatig te up– of te downloaden
  • het hele netwerk zit achter een firewall, er zitten allemaal dmz-en en lagen van beveiliging, en antivirussen zowel op de server als op de computers, en alles
  • alles wordt dagelijks, wekelijks en maandelijks decentraal gebackupped

Enfin ja. Als dat allemaal zo is, zou het mij allemaal niet kunnen schelen wat het personeel op het werk doet met zijn computers. Want of ze naar blote wijven aan het kijken zijn of ze zijn solitaire aan het spelen: het is maar een vorm van tijdverlies en/of ontspanning.

En in het eerste geval zullen ze zelfs zonder computer niets zitten doen—krant lezen, koffieklets, op het toilet zitten, whatever—en in het tweede geval kan het het werk alleen ten goede komen.

Toch?

computers

werk

3 reacties op “Misbruik”

  1. Men smijt weer met ballekes naar plaatsen waar geen blikskes staan. “een computer gebruiker moet weten of hij/zij zijn/haar e mail adres op het www heeft gesmeten”. Dat insinueeert weer zo’n beetje dat die persoon zich doelbewust op pr0n sites gaat registeren.

    Men zal het allemaal wel goed bedoelen maar als men zo’n uispraken doet als “sluit de website af” is dat meer zo’n beetje als de ziekte genezen door de patiënt te doden :P.

    Men moet een duidelijk beleid hebben. Kan surfen aleen op het intranet ? wat kan erdoor, chat poorten ? aleen poort 80 , welke domeinen ? (ik denk dan ook direct aan die (getrouwde)(huis)(werk)mannen/vrouwen die door de dag erotisch chatten op sites die via www geënt zijn aan een ircd server die men normaal niet kan gebruiken omdat die niet op poort 80 zit etc…. zeggen ze dat er allemaal bij ? 🙂

  2. Twee artikels hierover zijn te vinden op de Standaard-site:

    COLUMN. Mag werkgever e-mails van werknemers controleren?
    http://www.standaard.be/thema/multimedia/index.asp?articleID=DST22042002_085&DocType=detail.asp
    (over controle op e-mail en surfgedrag)

    en

    COLUMN. Meer rechtszekerheid bij internetcontrole
    http://www.standaard.be/Thema/Multimedia/index.asp?articleID=DST27052002_071&subsectionid=16
    (over een CAO met afspraken rond internetgebruik)

    Het komt erop neer dat:

    1 de werkgever kan verbieden dat internet voor privé-doeleinden wordt gebruikt (echter: “De werkgever moet daarin wel redelijk blijven. Zo mag de baas niet eisen dat werknemers nooit het Internet gebruiken om een privé-berichtje te versturen. Dit algemeen verbod zou ingaan tegen het recht op communicatie van de werknemer.”)
    2 de werkgever mag het internetgedrag controleren mits de werknemers ervan op de hoogte gebracht worden dat dit gebeurt (of kan gebeuren)

  3. Bij Electrabel hebben ze vorige week azo een paar mannen buitengekieperd, maar daar ging het wel over kinderporno (en dat kan niet door de beugel imho). Voor de rest hebt ge gelijk, of ze nu naar porno zitten zien of mailkes met schunnige grappen en foto’s, of ze zitten de ganse dag te solitairen, what’s the difference?

Reacties zijn gesloten.