Rokers

Kijk, het spijt mij, maar rokers beginnen mij meer en meer te storen. Ik word er bijna zo ambetant van als mijn grootmoeder, in illo tempore.

Vanmorgen was ik, wegens thuis moeten passen op twee slapende zieke kindjes terwijl Sandra Zelie naar school voerde, te laat voor de trein van 7u23 en te vroeg voor die van 8u23. Ik dus naar het cafetaria (wat heet!) van Gent-Dampoort om een krant en wat Cola te gaan kopen.

Ik daag om het even wie uit om in dat hok binnen te stappen en niet gedegouteerd te zijn. Alles ziet er grauw van de sigarettenrook en er walmt u een lucht tegemoet als was het lokaal jaren geleden opgetrokken uit aangestampte sigarettenpeuken, en sindsdien nooit meer verlucht.

De geur is zó doordringend dat ik hem om kwart voor negen in Aalter nóg ruik in de Morgen die ik er om tien voor acht kocht. Er liggen op de toog achter glas boterkoeken: ik ben ervan overtuigd dat een gezondheidsinspecteur ze meteen verbiedt wegens mogelijke nictoinevergiftiging. Nee, de stank is er gewoon niet te harden.

Enfin, ik mijn aankopen gedaan, half wurgend en zo snel als menselijk mogelijk, terug naar buiten, naar boven op het perron op een bank gaan zitten—wat komt er naast mij zitten? Zo’n vrouw, type neusring, jeans, witte anorak, zwart haar geblondeerd met drie centimeter uitgroei, versleten aan 25. Druk aan het zuigen aan een stompje sigaret.

Haar ene sigaret was bijna opgezogen, haalt ze een tweede boven, steekt ze aan aan de sigaret in haar mond, smijt ze de peuk op de vloer, en begint ze te tjoezen op die tweede sigaret.

En dan bedoel ik dus wel degelijk wat ik schrijf: kauwend zuigen, met een welhaast Xaviera Hollanderachtige gretigheid. Blik op oneindig, vingers rond de sigaret geklemd, alsof haar leven ervan af hing. De rook ongetwijfeld tot onderaan de longen naar binnen trekkend, daar twee ademtochten houdend, en dan langs neus en mond tegelijkertijd uitblazend.

Als het u stoort, hoor ik u zeggen, zet u dan ergens anders. Inderdaad. Heb ik dan ook gedaan. En voor één keer zelfs niet eens ostentatief, zonder enig evil eye throwing naar die vieze dame in kwestie.

Merk trouwens op dat het voor mij helemaal niets te maken heeft met de discussie over passief roken: ik kan me inbeelden dat we met alle uitlaatgassen en watnog genoeg vuiligheid in ons lijf krijgen dat we dààr eerder aan gaan doodgaan dan aan de occasionele flard sigarettenrook. Nee, voor mij is het alleen maar dat ik het vies vind.

In het openbaar is toch iedereen vrij om te doen wat hij wilt? Ja, misschien. Ik zou eigenlijk mogen hopen dat een treinperron een publiek gebouw is, en dat daar een rookverbod is, of tenminste komt, maar wat er ook van weze: zelfs als het màg, neemt dat niet weg dat het ik het walgelijk vind. Net zoals er geen wet is die mensen verbiedt om zich in de zomer niet te wassen, drie kilo asperges te eten en dan in hun broek te pissen, vervolgens een bol look rauw op te vreten—en zo op een treinperron zich naast mensen te gaan zetten.

Zelfde verhaal op restaurant trouwens: zelfs àls er aparte tafels voor rokers voorzien zijn, zolang die mensen niet met een persoonlijke afzuigkap uitgerust worden, slagen ze er voor mij in om mijn eten te verpesten. Dat verbod op roken in restaurants kan er niet snel genoeg komen.

En dan een algemeen rookverbod, met uitzonderingen voor medische redenen. Op voorwaarde dat het in de beslotenheid van hun eigen huis gebeurd. Niet in de burt van de kinderen. In een daarvoor voorziene rookkamer in de kelder.

O ja, dat van dat passief roken: één uitzondering. Stuur Gaia op de kantine van de Dampoort af, dat ze die arme papegaai kunnen ontzetten die daar hele dagen naar lucht zit te happen.boosrokenstation

16 reacties op “Rokers”

  1. Heerlijk, je aversie geeft je woorden vleugels! Vooral het stuk “Net zoals er geen wet is die mensen verbiedt…” vond ik geweldig. En zo herkenbaar.
    Dus zo doen die stinkerds op het perron dat. En ik vroeg me altijd al af hoe een mens zo uit al zijn porieën tegelijk kon stinken.

  2. Volgens een artikel van de BTTB (16/9/2003) mag je niet roken in de stations van de NMBS. Maar dat wil natuurlijk niks zeggen als er geen controle is.

    Pas op, ik zou tegen een dame die eruit ziet zoals jij ze zo lekker grafisch beschrijft ook niks durven zeggen, hoor; een vernietigende blik had ik daarentegen misschien wel aangedurfd.

  3. Als sinds goed 2 jaar ex-roker moet ik zeggen dat ik nu zelf ook de aversie snap van indertijd niet-rokers die me erover aanspraken. Het is gewoon ma-te-loos dégoutant maar de rokers zelf merken er hoegenaamd niets van. Kom maar op met die rookverboden, hoe meer hoe liever.

  4. Je moet eens in de cafetaria van de sportclub binnengaan. Als ze roken gaan verbieden in een restaurant, dan vind ik op zijn minst dat het roken in de cafetaria van de sportclub ook verboden moet worden

  5. Wel, dat je je ongenoegen over rokers ventileert daar kan ik nog mee leven, maar die denigrerende commentaar op mijn lief dat pik ik niet van je man!

  6. Wij vinden rokers op het perron ook heel vervelend. Zeker als ze vlak naast je komen staan of zitten. Wat Marleen zegt, is waar, denk ik. In en om treinstations mag niet gerookt worden, want het zijn openbare gebouwen.

    Je neemt de trein in Gent-Dampoort, zeg je. Wij ook, maar dan naar Brussel. Mogen wij langs deze weg wat reclame maken voor onze actie?

    Wij zijn een petitie opgestart voor een bijkomende rechtstreekse trein naar Brussel omstreeks 7u en 16u30. De huidige trein (om 7u58 en 17u39) is immers te laat voor wie van 8u tot 16u30 werkt. Bovendien is 1 trein heen en 1 trein terug per dag weinig.

    Om onze actie te steunen, kan je
    – een mailtje sturen naar: sporennaarbrussel@yahoo.co.uk
    – onze petitie invullen die in de cafetaria van Gent-Dampoort 🙁 ligt

    Een update van onze actie vind je op:
    http://spaces.msn.com/members/sporennaarbrussel/

    Alvast bedankt!

  7. Wij vinden rokers op het perron ook heel vervelend. Zeker als ze vlak naast je komen staan of zitten. Wat Marleen zegt, is waar, denk ik. In en om treinstations mag niet gerookt worden, want het zijn openbare gebouwen.

    Je neemt de trein in Gent-Dampoort, zeg je. Wij ook, maar dan naar Brussel. Mogen wij langs deze weg wat reclame maken voor onze actie?

    Wij zijn een petitie opgestart voor een bijkomende rechtstreekse trein naar Brussel omstreeks 7u en 16u30. De huidige trein (om 7u58 en 17u39) is immers te laat voor wie van 8u tot 16u30 werkt. Bovendien is 1 trein heen en 1 trein terug per dag weinig.

    Om onze actie te steunen, kan je
    – een mailtje sturen naar: sporennaarbrussel@yahoo.co.uk
    – onze petitie invullen die in de cafetaria van Gent-Dampoort 🙁 ligt

    Een update van onze actie vind je op:
    http://spaces.msn.com/members/sporennaarbrussel/

    Alvast bedankt voor de reacties!

  8. Wij vinden rokers op het perron ook heel vervelend. Zeker als je naast je komen staan of zitten. Wat Marleen zegt, klopt waarschijnlijk wel. In en om stations mag je niet roken, want het zijn openbare plaatsen. Tja, als het niet gecontroleerd wordt, zullen er altijd rokers zijn op het perron.

    Je reist via Gent-Dampoort, zei je. Wij ook, naar Brussel. Mogen wij langs deze weg een beetje reclame maken voor onze actie?

    Sinds afgelopen maandag rijdt een rechtstreekse trein vanuit Gent-Dampoort naar Brussel. Een heel goed initiatief, vinden wij. Echter jammer dat mensen die werken van 8u tot 16u30 geen gebruik kunnen maken van deze trein, die rijdt om 7u58 en 17u39. Bovendien is 1 trein heen en 1 trein terug per dag wat weinig.

    Daarom zijn wij een petitie opgestart met de vraag om een bijkomende rechtstreekse trein omstreeks 7u en 16u30.

    Hoe kan je ons steunen?
    – reageer via sporennaarbrussel@yahoo.co.uk
    – teken de petitie in de cafetaria van Gent-Dampoort 🙁

    Een update van onze actie vind je op:
    http://spaces.msn.com/members/sporennaarbrussel/

  9. Waarom is iedereen zo onverdraagzaam en wil men steeds zijn willetje opdringen aan andere mensen en er zelfs wetten voor maken? Laat de mensen die een zaak hebben of willen opstarten toch zelf beslissen wat ze in hun zaak willen toelaten. Degene die het rookvrij wil kan het dan aldus inrichten, degenen die rokers willen toelaten moeten dan maar zorgen dat er aparte volledig afgescheiden zones beschikbaar zijn ofwel het rooien met rokers en tolerante niet-rokers. Ook de niet-roker kan dan beslissen of hij zijn geld wel of niet wil spenderen in deze zaak. Nu heeft de roker geen keuze meer en wordt hij letterlijk de kou ingestuurd. Dit landje begint meer en meer te lijken op een dictatuurstaat waar de vrije keuze van het individu totaal aan banden wordt gelegd. De vrijheid van ondernemen is een lachertje geworden in België.

  10. Dit alles is heel triest, behalve dan de laatste 2 commentaren (oeff en merci). Wat een verschrikkelijke onverdraagzaamheid, wat een eenzijdige kijk, wat een denigrerende taal! Ik ben zelf geen roker, en ook al heb ik er een hekel aan, ik vind dit soort opmerkingen en bedenkingen veel erger dan sigarettengeur. Zijn dat hier allemaal misschien flikken of zo?

Reacties zijn gesloten.