Sprekend

Een fijntje, via J-Walk Blog:

Examine the clothes you are wearing right now, and then tell us what words, if any, are printed on them. External words only (i.e., no need to transcribe the tag on your underwear).

Bij mij:

  • een label achteraan mijn Doc Martens: Air Wair / With Bouncing Soles.
  • in diepdruk op mijn broeksriem: MEXX
  • en, al weet ik niet of het telt wegens enkel zichtbaar mocht ik mijn vest helemaal open houden, aan de binnenkant van mijn vest links een label VANHOUTTE / Dames– en Herenkleding / GENT en rechts een label SCABAL

…maar dus eigenlijk, tenzij je onder mijn broekspijpen of binnenin mijn vest gaat kijken of het lebberken van mijn riem tegen het licht houdt: niets zichtbaars.

Ik heb een grove hekel aan zichtbare merknamen, en als er een merk op staat is het voor mij al een argument om het niet te kopen. Takkoord, bij veel t-shirts en zo is er gewoon geen keuzen, maar die pipo’s bijvoorbeeld die op mondelinge examens afkomen in kostuumvesten waar ze de etiketten aan de buitenkant van de mouwen laten hangen: belachelijk.

Beh.

memekledij

14 reacties op “Sprekend”

  1. Nothing! Koop nauwelijks merkkledij. Ben echt een cheapskate met sneakers uit de Lidl, een jeans en sokken uit “denaldi” en een effen T-shirt van op de markt. Soms heb ik voor geen 50 euro kleren aan mijn lijf. Which I like. “Reuse, reduce, recycle, reject”.

    Synchronicity! Dat van die etiketten op de kostuummouw. Alleen onnozelaars laten dat erop zitten. Had het er gisteren nog over met collega’s. Suits zijn hier uiterst uitzonderlijk. Alleen de directeur draagt er geregeld een. Maar da’s dan ook ne schone vent, die ermee staat.

  2. Een klein, bechaafd, Dockers labeltje op mijn broek en het t-shirt die ik draag heeft als opschrift:

    Discworld Convention 2002
    {{Tekening van, jawel, een Gopher in black}}
    GIB
    Gophers in Black

    Met het zweet van mijn aanschijn verdient op de Discworld con van 2002.

    Schreeuwerige merkkleding is voor proleten.

Reacties zijn gesloten.