Haal de gouden garve, slacht het vetste varken—alles is vergeven!
Het doet ik-weet-niet-hoeveel plezier om Rob Vanoudenhoven nog eens in een goed programma te zien.
Ja, het is dezelfde basisgedachte als het programma indertijd op BBC, maar dit is anders. Minder kolder, beter gefilmd, professioneler, ontroerend bijna bij momenten: de vondst met de oude legerkameraden was gewoon zeer goeie televisie, ongeacht het programma of de zender.
Zelfs de reclame is uitstekend: ik zit de filmpjes allemaal met meer dan gewone aandacht af te pieren op zoek naar cameo’s van Rob zelve.
Een serieus goed programma, me dunkt. De grens tussen waarheid en fictie? Geen idee waar ze ligt, maar ik schort met veel graagte al mijn scepsis voor de duur van het programma op. Ik heb de hele eerste aflevering eigenlijk geen valse noten gezien—zelfs niet in de interactie met het panel van Dehaene-Tobback-De Clerck: waar zijn one-trick-persoonlijkheid hem vroeger parten zou gespeeld hebben, leek hij nu veel meer gerelaxed dan ik hem eigenlijk ook gezien heb, waardoor ook dàt hem afging.
Kijk, ik weet dat ik wel al eens minder dan lovend geweest ben over de man (alhier, en alhier, en ook alhier), maar dit doet echt plezier.
Echt ernstig gemeend echt serieus plezier.
Ja, ik vond het ook wel leuk en boeiend. En vroeger vond ik Rob helemaal niet leuk als hij solo speelde, zonder Uytterhoeven bedoel ik.
Reclamespots? Oei, vergeten te kijken. De reflex van tijdens de reclame te zappen, naar het toilet te gaan of andere dingen te doen, zit blijkbaar diep ingebakken.
heb dit programma gevolgd.Zelden zie ik naar tv maar wou toch eens zien.Grappig hoor.Nen hobbyschrijver van dag van het onuitgegeven boek?
hilda beyers vindt het een grappig gedoe.
ik zie niet veel televisie.ben hobbyschrijver bij dag van het onuitgegevn boek.