Podcast

Môh! Dat moet uitkomen!

Druugeradio is terug, en ik was vanavond juist toevallig ook door mijn oude podcasten aan het browsen—van de eerste! podcast! in! vlaanderen! over de Rudi Sinia-of-toch-niet-podcast tot de ah fuck it ik ben moe-podcast.

Meh.

Ik doe die dingen niet meer want

  1. Ik geloof er nog altijd niet in. Ik zou minstens willen hyperlinks hebben, en een inhoudstabel en annotaties en dergelijke. Iets in Flash, quoi.
     
  2. Ik voel er mij ongemakkelijk bij, ik heb de indruk dat het zo van aandachtstrekkerij is. Met een teksten weblog in plaats van een gesproken weblog is het gemakkelijker om tenminste de illusie voor uzelf hoog te houden dat het allemaal voor uzelf is dat ge ‘t doet. Terwijl zo’n podcast: dat is niet voor uzelf hé, da’s per definitie van “luister eens naar mij”.
     
  3. Het neemt niet zozeer veel tijd in beslag, maar wel: het veronderstelt toch een half uurtje of een uurtje stilte en afzondering. En ik heb tegenwoordig noch tijd noch afzondering. Noch, moet ik eerlijk toegeven, de energie: pijn  ‘s avonds.
     
  4. Maar de allerbelangrijkste reden: veel te veel te zeggen. Ik zou gewoon avondvullend kunnen leuteren over de muziek die ik goed vind, en daar dan uitleg bij geven. En ik zou ook avondvullend kunnen neuten over het leven in het algemeen en wat ik ervan vind. Of avondvullend zagen over het internet of zo. En eigenlijk nu ik eraan denk, ik zou ook wel eens met Mijne Maat Uit Het Brusselse een historie van zweedse neusfluiten achterna kunnen gaan. Mar àls ik dan zo’n podcast zou maken, dan zou dat een condensatie moeten zijn van “het beste van”, indachtig dat ik geen honderden megabytes zou vol kunnen spreken. En dàt is me wat te lastig. Want dan zou het niet stream of consciousness mogen zijn zoals wat ik nu schrijf: dan zou ik ik echt mijn best moeten doen, en schrappen, en schrijven, en schrappen, en herschrijven, en nog schrappen.

En dààr heb ik geen tijd voor. Zin? Jazeker. Tijd? Nope, helaas.

12 reacties op “Podcast”

  1. Môah, ik doe het alleen om me te amuseren. Ben twee keer moeten herbeginnen wegens de slappe lach. Maar ja, het kan véél beter, betere teksten, betere opname, muziek erbij: de klokken van Rome en een toilet die men hoort doortrekken, enzo. Dan ben je algauw een hele dag bezig terwijl het er nu op 10 minuutjes opstond, tsja.

  2. Daar zeg je wat. Had ik vroeger tien jaar geleden ook, in bijna alles wat ik deed: het moest perfect zijn of ik liep er onnozel van of ik begon er niet aan. Nu bewaar ik die drang voor op mijn werk en voor als ik mijn koelkast vul. Alle labels leesbaar naar voor draaien, de boter moèt daar staan en de kaas op de derde schuif en nooit op de tweede. Zelfde verhaal met al met mijn spullen in huis: ik weet tot op de millimeter waar iets ligt, tot het kleinste schroefje of paperclip of ander prul. Mijn zakdoeken moeten op een welbepaalde manier gestreken worden en opgevouwen en mijn hemden moeten op een welbepaalde manier in de kast hangen of ik kom knetterzot. Neurotisch, mijnheer. Zal wel compensatie voor iets zijn zeker? Eén troost: met ouder te worden gaat het beter.

  3. Grappig, ooit is mijn moeder toen ik niet thuis was op bezoek geweest (ze heeft de sleutel voor noodgevallen, en ik had een paar dagen niets van me laten horen, ongerust. Enfin, toestanden).
    Toen ik thuiskwam had ik het onmiddelijk gezien. De stoel waarin ze twee minuten had gezeten was een kwart centimeter naar achter geschoven…
    Ik bel haar: “En wat ben je komen doen?”
    “Oeweetegij dat!? Ik ben aan niets geweest!”
    Zo’n dingen. Trr.

  4. awel, ik ben het niet eens met je podcast stellingen, Michel. De gasten van Democrazy hebben die van hun begin maart gelanceerd en ze zitten al aan meer dan 2 000 downloads. Check http://www.demopod.be. Wij beginnen er met het Clubcircuit zelf ook aan: ideaal om de aandacht te vestigen op concerten en mensen te laten kennismaken met goede muziek (in plaats van de rommel die je al te vaak op de radio hoort)

  5. @marc: Hoe, welke stellingen? 🙂
    De enige stelling die ik “poneerde” die over andermans weblogs gaat, is mijn punt (1): ik heb het geduld niet om te zitten luisteren naar iets dat ik niet kan vooruitspoelen, waarin ik niet kan skippen, en waar ik overgeleverd ben aan de maker om de snelheid van mijn consumptie te bepalen.

    En voor de rest zijn het allemaal redenen waarom ik het niet meer doe, voornamelijk dat ik er geen tijd voor heb zelfs al zou ik het wel graag doen…

  6. @Michel: het ging vooral over het zinnetje: “ik geloof er niet in”. Voor ons, ‘arme muziekclubs’, heeft het zijn nut wel bewezen. Ik volg je wel als je het hebt over hyperlinks. Zou inderdaad nuttig zijn. Trouwens, je kunt toch normaal gezien toch vooruitspoelen, niet? Enfin, eigenlijk zouden ze subsidies moeten hebben voor mensen die podcasts willen maken 🙂

Reacties zijn gesloten.