Oei ai

Nic Balthazar.

Met familie en vrienden wellicht een fan-tas-tische mens. In het echt zonder enige twijfel ein ganz toller Typ. Tussen pot en pint… enfin, u snapt wat ik wil zeggen.

Maar op televisie… aaaargh wat een ongelooflijk akelige kerel!

Eénkijkend Vlaanderen wordt nu al dàgen aan een stuk onderworpen aan zijn aankondigingsfilmpje voor Fata Morgana. Iets over Schotland en zo.

Het moet zijn dat er een wriemelend beestje in zijn schoen zit, of een klein hondje dat zich onder die kilt in zijn Delen vastgebeten heeft, want niet één, niet twee, maar drie keer op rij laat Nic ons weten dat hij pijn heeft.

“…in het gezelschap van twee échte Schotse clanleiders. Ai. En dan wil ik graag 5000 rosse mensen het Schotse volkslied horen aanheffen. Aai. Ik zie dus van die Haailand Geems met minstens acht van die hééérlijk van de pot gerukte disciplines. En tenslotte natuurlijk een echte taptoe met laat ons zeggen minstens 200 doedelzakspelers.  Siejoe in Skotlant. Aaaaaai.

Ik mag hopen dat het tegen zaterdag alsnog goed komt.

6 reacties op “Oei ai”

  1. Awel Michel, als ik hem op tv zie zap ik weg of zet ik het geluid af (zeker als hij films inleidt). Als ik hem – af en toe – in onze omgeving tegenkom, lijkt hij mij een gast die echt meevalt. Raar hé?

  2. ‘k Vind zijn filmbesprekingen eigenlijk nog zo slecht niet. Beetje hoogdravende taal, maar het heeft wel iets. Al moet ik ook toegeven dat ik ‘Jo’ wel mis.

  3. Die ‘ai’ was volgens mij een combinatie van een producer-met-een-half-idee, een regisseur-die-nog-een-beetje-kater-had, en een monteur-die-zich-ook-maar-moest-behelpen-met-hetgeen-hij-kreeg. Niet noodzakelijk de schuld van Nic, dus.

Reacties zijn gesloten.