Officieel protest

Piepedollen, beste i. en beste Gudrun, zijn géén spitsmuizen.

Spitsmuizen zijn gemene beesten. Spitsmuizen bijten in uw hand als ze opgepakt worden om diervriendelijkgewijs buiten gezet te worden als ze in huis verzeild zijn geraakt. Spitsmuizen hebben venijnige tanden en ze zijn giftig bovendien.

Spitsmuizen zijn zelfs geen muizen: het zijn gewoon mollen met betere ogen en zonder graafpoten.

Neen, piepedollen—en het woord wordt bijna alleen in de verkleinvorm gebruikt: piepedolleke—zijn schattige beestjes.

Een piepedolleke, of zelfs dolleke, is een klein muisje:

muisje

Dat kan een echte muis zijn zoals hierboven, en dat kan een woelmuis zijn. Woelmuizen, zoals veldmuizen bijvoorbeeld, zijn trouwens óók al geen echte muizen. Maar het kunnen wel piepedollen zijn.

En als er dan eentje in huis zit, dan zeggen we daartegen iets in de zin van ooooooo een piepedolleken!!!

Nee maar. Juist is juist. En vóór er hier een slimmerik opstaat die zegt dat ja maar dat kan wel zijn dat dat bij ú thuis zo is, maar bij óns zijn dat écht wel spitsmuizen: pfeh! zeg ik daarop. Kijk maar: pfeh!

“Piepedollekes zijn spitsmuizen”: zo zeggen de ketters. Maar zij dolen.

Geschreven al luisterend naar: Tori Amos – Scarlet’s Walk – Your Cloud

44 reacties op “Officieel protest”

  1. tut tut tut! En zelfs ‘Pfeh!’ zeg ik daarop!
    Want wat lezen wij in het woordenboek van de vlaamse dialecten, onder ‘spitsmuis’? Juist: Piependolleke.
    Ook in de streek van Temse worden spitsmuizen als piependollekes bestempeld, dit geheel ter zijde.
    zie ook hier

    Ook huismuizen kunnen trouwens gemeen bijten. En spitsmuizen zijn niet echt giftig, ze smaken alleen een beetje vies. Ze zijn niettemin perfect eetbaar. Vraag het maar aan de gemiddelde Kerkuil.

    nèm!

  2. Ik geloof er geen woord van.
    Allemaal leugens. Zelfs al zei Taeldeman het me persoonlijk, ik zou het nog niet geloven.

    En spitsmuizen hebben een giftige beet, en het zijn voor de rest gewoon net iets mobielere mollen. Spitsmuizen smerige beesten.

    Temse en Brabant: ketters. Ze dolen.

  3. pfeh!
    Ook de beet van een spitsmuis is niet giftig meneer! Nikske wordt u ingespoten nog toegediend als zo’n beestje zich rechtmatig verdedigt door zijn incisivi in uw grijpgrage pollen te slaan. Per ongeluk een paar microben misschien ja, maar niet meer dan dat. Zo’n beest diervriendelijk buiten zetten is trouwens een overtreding van de wet op de dierenbescherming. Want spitsmuizen (ge weet wel, piependollekes) zijn beschermd meneer! Niet aanraken meneer, noch doodslaan noch buitenzetten! Nem! en Pfeh!
    die stadsmensen toch (schudt meewarig het hoofd)

  4. ‘k keb ‘k ik niet gezegd dat die beesten giftig zijn om op te eten toch? En ‘k heb ‘k ik niet gezegd dat die beesten giftig zijn voor mensen toch?

    Spitsmuizen hebben giftig speeksel. Neurotioxinen én hemotoxinen!

    En ge moogt zeker zijn dat ik ze niet meer met de hand buiten zet, de smerigaards. Als er nog één in mijn huis zit, zal ik ze met diervriendelijke dwang naar buiten borstelen.

    Met een zachte borstel. En diervriendelijk, en al.

  5. Spitsmuizen hebben venijnige tanden en ze zijn giftig bovendien.
    zo lees ik helemaal bovenaan. Op zijn minst vatbaar voor discussie dus, wat je nu precies gezegd hebt. Giftig zijn en een giftige beet hebben is niet hetzelfde, toch niet bij ons op den buiten. En ‘t zijn Neurotoxinen. En ‘t zijn geen smerigaards, ze houden uw huis in enige mate vrij van pissebedden en al. Ondankbare!

  6. ‘ Woodlice are among the most familiar of animals. They have featured prominently throughout history in recipes (Holt, 1885, included a recipe for ‘woodlouse sauce’), in the poetry of Sir John Betjeman, the novels of Jean Paul Sartre, the paintings of Paul Klee (Chater, 1988) and have even provided the inspiration for a sermon (Thornton, 1989). In the past, woodlice were often carried in a small pouch attached to a cord around the neck. These were swallowed as a cure for stomach aches and other minor ailments. ‘
    (zie hier)

    en je kan er ook lezen hoe je ze moet kweken. Smakelijk, en nu zwijg ik 🙂

  7. meneer michel: de muis waarover ik het had bij kerygma in de reacties is wel degelijk een spitsmuis, meenik te mogen beweren met klem, wegens het maakt al wegrennend een geluid als road runner: miep miep vrooaaar! maar dan iets muisachtiger… geen gepiep nee, eerder een soort geluid van een wekker “neu neu neu neu” zoeits voor zover ik fonetisch geluiden van muizen kan weergeven…
    ik denk dat gij niets van muizen weet, tenzij die van uw pc:p

  8. Mja.

    Ik weet in elk geval, dat het hier vergeven zit van de piepedollekes (ik laat in het midden of dat dat nu muizen of mollen zijn) en dat mijn kat ze allemaal vangt, maar weigert op te eten. Piepedollen smaken dus blijkbaar slecht.

    En die giftige beet: yep. Die beesten zijn ferm agressief, en een beet zal garantie ontsteken. Het is wel al heel lang geleden dat ik er nog één in levende vorm heb gezien wegens in-house killing machine.

    Als er nog eens eentje ligt, zal ik het fotograferen, met de nadruk op de lange spitse snoet die je niet ziet bij de mus domesticus, zelfs niet de hele kleintjes. En dan kunnen we ne keer deftig discussiëren, want jawel, mijnheer Vuylsteke, die beesten hier op mijn mat zijn échte Gentse piepedollen. En gij nu.

  9. @gudrun:

    Bij het fotograferen ook nadruk leggen op de tandjes (bij sommige soorten zijn ze rood afgeboord), de oren en de staart als je wilt weten welke soort het precies is. Maar veel kans dat het de Huisspitsmuis is.
    En als een beest u bijt moet’t ontsmetten, tiens.

  10. Heren Vuijlsteke en Barre, gelieve mijn vrouw niet aan te moedigen om vieze beesten te beginnen fotograferen. Wat ze moet doen bij het vinden van zo’n ongedierte is die stante pede sito presto onmiddellijk verwijderen – en niet gaan liggen fotograferen. Zeker niet met nadruk op tandjes.

  11. Ik weet niet vanonder welke steen jullie allemaal gekropen kopen, maar piepedollen, beste mensjes, zijn veldmuisjes.
    Zo van die hele kleintjes zoals onze kat er regelmatig eens eentje voor de achterdeur neerlegt.

    Meneer Michel heeft dus wel degelijk helemaal gelijk zo.

  12. Barre & Gudrun: waar dat jullie het vandaan hebben dat ik “stadsvolk” zou zijn… mij een raadsel. Ik heb heel mijn jeugd op den buiten gewoond, ha!

    Hans: “de betekenis lichtje veschillen”? Nee! Een woord is een woord is een woord! Betekenissen die licht verschillen van regio tot regio, wat gaan we nog krijgen? Genuanceerde politieke standpunten of wat?

    Nee: you’re either with or you’re against us. Piepedollen zijn kleine muizen. Of kleine niet-muizen-maar-wel-woelmuisachtigen, zoals veldmuizen.

    Maar geen molachtigen. Awoert mollen! Awoert giftige molachtigen! Vieze insekteneters zijn het, bah!

    <grin>

  13. Als ik jong was, mevrouw, was Sint-Denijs nog velden zo ver het oog kon zien.

    Salamanders dartelden in de velden, ransuilen jaagden op lemmings, in de winter trokken we op klompen naar de kerk door sneeuw tot boven onze schouders.

  14. Jaja, mijn grootvader zaliger (die in Gent-centrum woonde, zeg maar de Voldersstraat) vertelde me dat hij tijdens die harde winters altijd naar Sint-Denijs trok om massaal dekens en kleren te schenken aan al de mensen daar. En koffie en koeken enzo. In sommige huisjes moest hij de bevroren kindjes uit hun beddekens terug opwarmen met een bunzenbrander. Erge tijden hoor. Maar die mensen waren gelukkig zei hij. En hij kreeg er zoveel dankbaarheid voor terug: naiëve tekeningen en schilderijtjes enzo, hier op zolder liggen er nog een hele hoop, euh wacht. ‘Permeke’ staat erop alonder. Iemand nog gekend?

  15. Wat hebben jullie een verkeerd gedacht van spitsmuizen seg.
    Het is inderdaad geen muis maar een beestje dat onder de mollensoorten valt.
    Ze behoren tot de insecteneters, daarnaast eten ze ook wel planten, vlees en voor de kleintjes wat kittenmelk.
    Het zijn beschermde diertjes dus wees vriendelijk.
    Mijn poezen brengen ze regelmatig binnen , dan verzorg ik ze even en laat ze terug vrij.
    Maar ze zijn absoluut niet agressief, de eerste menselijke geur wat hun tegemoet komt zorgt voor een schrikreactie waardoor ze (als je hun vastpakt) een snelle beet kunnen leveren om losgelaten te worden. De zelfde dag nog kun je ze al vastpakken.
    Het zijn heel sociale wezens, anders dan een muis.
    Ze houden van strelingen over hun hoofd en lijfje en protesteren met hun hard gepiep als je stopt met strelen, ze klemmen zich ook vast aan je vinger als ze terug de kooi in moeten en als je je hand terug in de kooi zet dan zijn ze meteen weer daar om zich met hun kleine pootjes aan je vast te klemmen.
    Ze zien bijna niets en daardoor is hun reukzin,tastzin en gehoor sterk ontwikkeld.
    Kortom ze herkennen je geur al als je de kamer binnen komt, gaan piepen en willen als een baby gestreeld worden.
    Geef ze een kans en je zal zien dat de spitmuis een heel ander wezentje is als andere dieren, ze zijn dankbaar, vragen om liefde en geven ze in overvloed terug…..

  16. wij hebben zo een als op de foto gevonden gegrepen door de kat ze leeft nog en eet en drinkt goed. Maar wat voor soort is het weet u dat?

Reacties zijn gesloten.