One of them moods

Gisteren de eerste taak van ouders met schoolgaande kinderen volbracht: boeken gekaft. Anderhalf uur met twee, op het einde denk ik dat ik ene boek op dertig seconden kon doen.

En vandaag is het echt wel helemaal opnieuw begonnen. De wekker staat een kwartier vroeger dan vorig jaar wegens een kind extra. Zelie en Louis zullen, vermoed ik, ergens deze week wel in de plooi vallen: vanmorgen was het nog een beetje lastig om wakker te worden. Jan maakt er blijkbaar niet echt een probleem van om naar school te gaan.

En Sandra is ook terug aan het werk, na zes maand verlof. Dat zal, euh, ook wel, ahem, deugd doen, dat ze zo weer eens mag werken. Grijnsde hij.

Maar goed. We zijn weer vertrokken voor een semester, tot kerstdag. Een schier eindeloze vlakke opeenvolging van telkens vijf weekdagen en twee weekenddagen vóór ons. Wat doet een mens in dergelijke omstandigheden? Juist: André Hazes op repeat.

Kleine jongen, je bent op deze wereld dus zal je moeten vechten net als ik. Ik kan het weten, het leven is niet makkelijk: er is tegenspoed op ieder ogenblik. Kleine jongen, er zijn veel goeie mensen maar slechte zijn er ook, helaas ‘t is waar. Je moet maar denken dat jij straks gaat beseffen dat eerlijk het langste duurt, geloof me maar.

Dit leven gaat voorbij, er is zo weinig tijd, dus leef want jij bent vrij. Maar doe het wel verstandig, maak de mensen blij, dan zul je echt gelukkig zijn. Want het leven is zo kort—veel dingen worden anders als je ouder wordt. Je speelt nu nog met blokken, maar dat duurt niet lang. Het is jammer, maar je blijft niet klein.

Kleine jongen, op school al zul je merken dat alles draait om cijfers en om macht. Zo is ‘t leven, dus leer wat je moet leren want dan ben jij degeen die het laatste lacht. Kleine jongen, als jij dan later groot bent, dan is je vader er misschien niet meer. Vertel dan aan je eigen kinderen de wijze lessen van je ouwe heer.

Dit leven gaat voorbij, er is zo weinig tijd, dus leef want jij bent vrij. Maar doe het wel verstandig, maak de mensen blij, dan zul je echt gelukkig zijn. Want het leven is zo kort—veel dingen worden anders als je ouder wordt. Je speelt nu nog met blokken, maar dat duurt niet lang. Het is jammer, maar je blijft niet klein.

Kleine jongen.

Zo is dat maar net. Probeer uw emoties te bedwingen. 😀

[audio:http://www.vuijlsteke.be/michel/kleinejongen.mp3]

Geschreven al luisterend naar: André Hazes – 25 jaar (cd 2) – Zij gelooft in mij

3 reacties op “One of them moods”

  1. ‘k Kende dat liedje niet (kapotte oren, ahum, die vangen die dingen niet zo snel op), maar wie kent den André niet sinds die docu? Nu snel dat liedje gaan zoeken in een platenbak.

Reacties zijn gesloten.