Dagje Amsterdam

Iets meer dan twee uur vergaderd. Daar een hele dag voor op de baan geweest.

Mja. Mja.

Pas op, uiteraard zijn face-to-face meetings nuttig, nee, absoluut noodzakelijk. En het spreekt vanzelf dat lange meetings op den duur contraproductief zijn. Maar als ik meer dan zes uur trein ga doen, dan heb ik daar liever méér dan twee uur vergadering voor in de plaats. Bij nader inzien liever vergaderen van wat vroeger tot wat later, en dan daar overnachten, mijn gedacht.

Nu ja, aan de positieve kant: ik heb drie televisieserie-afleveringen kunnen inhalen, en ik heb Hard Contact uitgelezen (leutig), en ik heb wat in Tog gelezen (opinionated Mac fanboi, maar wat verwacht een mens, ‘t is wel grappig), en ik heb wat verder gelezen in Peter Brown’s Cult of Saints.

De trein is altijd een beetje reizen.