Zozo. De madam is naar een vergadering, de kinderen liggen allevier rustig te slapen, en ik ben redelijk moe.
Van zodra Heston Blumenthal zijn ding gedaan heeft, kruip ik in mijn nest. Misschien nog een aflevering van ‘t één of ‘t ander bekijken, en dan naar dromenland.
Misschien eens nadenken waar ik zou kunnen over dromen.
update ah crap, nog een programma dat ik wil zien: Growing Out of Trouble.
Geschreven al luisterend naar: Ennio Morricone – Un Difetto Di Famiglia – Lontananza e depressione
Michel, misschien moet je vannacht eens dromen over tijd, zeeën van tijd… 🙂
En zeg het eens: als je je droom zou kunnen kiezen, waarover zou je dromen?
De kunst van het genieten is weten wanneer te stoppen.
Michel, ik begrijp dat gij moe zijt ze.
Toen ik gisteren mijn mams ging afhalen aan Gent Dampoort zag ik u “door de wind, door de regen”, op uw fiets het verkeer aan de Dampoort trotseren. De blik op scherp, de haren wapperend langs alle kanten. Uw witte sjaal bijna tussen de spaken. Het duurde een halfuur voor de auto’s u doorlieten.Het zag er rampzalig uit, en mijn moeder is thans een grote fan van u en uw doorzettingsvermogen!
“Hoe sterk is de eenzame fietser die kromgebogen over zijn stuur tegen de wind zichzelf een weg baant?”