Zelie

Zelie is zeven, en ze doet dat nog altijd bijzonder goed op school, behalve dat ze de neiging heeft dingen te vergeten.

Zoals eergisteren. Voorbereiding dictee twee maal overschrijven, zei de agenda, en toen Sandra nakeek, stond de voorbereiding er inderdaad twee keer. Wat Zelie vergeten te vertellen was, was dat de eerste versie al in de klas geschreven was, en dat het dus “nóg twee keer” was, niet “twee keer in het totaal”.

En dus: drama gisteren. Want in de agenda stond een boze nota van de lerares, iets in de zin van “als je zo door blijft doen, meisje, dan zal het wéér een slecht rapport worden”.

Het is misschien mijn persoonlijke gevoeligheid, maar ergens heb ik het gevoel dat ze voor Zelie extra streng is, en vind ik dat niet meteen eerlijk. Aan de andere kant: ze heeft het wel nodig. ‘t Is niet omdat ze het bijzonder goed doet, en dat ze eigenlijk die voorbereiding voor het dictee niet echt in die mate nodig heeft, dat ze geen discipline moet kweken. Wel integendeel, vrees ik zelfs.

En voor de rest: ze moet een spreekbeurt doen, en ze zal het over de planeten hebben. Ik denk dat ik ze eens een uitleg ga doen, en een aantal dingen tonen en zo. En dat ze het dan eens voor mag doen, en dat ik ze tips zal geven en alles. 🙂

Ze had trouwens over twee dagen heen een hele dansroutine uitgewerkt, op een muziekje van Robbie Konijn, helemaal met neergeschreven instructies (“in handen klappen boven hoofd, 10x”), en ze heeft dat gisteren op school aan de mensen kond gemaakt. De klas heeft geapplaudisseerd, en ze hebben allemaal meegedanst.

6 reacties op “Zelie”

  1. Oh. Het zal wel niet. Ik denk dat leerkrachten pas tijdens het middelbaar hun slimmere leerlingen beginnen uit te dagen, in het lager zijn alle kindjes nog gelijk voor de wet.

  2. Sommige kinderen krijgen bij een uitslag van 60% een “goed gewerkt” op hun rapport, terwijl anderen bij 95% een “je bent niet meer de eerste, Marilyn haalt je in! Beter je best doen!” krijgen.

  3. Ik vermoed toch dat het ook al in het lager voor sommige leerkrachten duidelijk is dat sommige kinderen harder moeten werken voor die 60% dan sommigen voor die 95%, en dat die van die 95% soms toch beter kunnen.

    Tipje voor die spreekbeurt: verlies het niveau van de medeleerlingen niet uit het oog. Milan ging zo een spreekbeurt doen over slangen, had het heel goed voorbereid, het was interessant… maar zijn klasgenootjes snapten er de ballen van. Milan wenend naar huis… hij had zo zijn best gedaan. En ik vind het te hoog gegrepen om te verwachten van een kind van 11 dat hij het niveau van zijn klasgenootjes kan inschatten.

  4. Mijn eerste spreekbeurt ooit ging ook over de planeten. In het vijfde leerjaar was dat.

    Dat is ondertussen al zo’n 15 jaar geleden maar ik ga het nooit vergeten. Het was de meest interessante spreekbeurt die ik ooit gegeven heb. Lol.

Reacties zijn gesloten.