Ik heb geen slaapproblemen

Ow ow ow, jongens, vóór er hier allemaal dingen een eigen leven gaan leiden: ik heb geen slaapprobleem hé.

Als ik wil, ga ik gemakkelijk om 22u30 naar bed en slaap ik proper tot 8u30 door. Of ga ik slapen om 4u30 en slaap ik tot 6u30. Of combinaties van allerlei.

Het is al een eeuwigheid geleden dat ik nog problemen heb gehad om in slaap te geraken, en het is al een tijd dat ik mij slechts zéér bijzonder zelden eens overslaap.

Ik kan overal en altijd slapen: het lukt me zonder problemen om pakweg ergens een half uurtje of een uurtje te slapen, en dan weer klaarwakker te zijn, en het maakt me daarbij niet veel uit of dat ‘s morgens, ‘s middags, ‘s avonds of ‘s nachts is.

En ik kan tegenwoordig echt wel functioneren op gemiddeld een uur of vier-vijf per nacht, aangevuld met telkens een dikke drie kwartier op de trein heen en terug.

Nee, mijn enige probleem is dat er gewoon te weinig uren op de dag zijn, en dat ik zit te wachten tot ze slaap in pillen verkopen. Geen slaappillen om in slaap te geraken, maar pillen die de slaap vervangen.

Ook weer niet dat ik niet graag slaap (slaap is wa de max maat joengne), maar dat het zo’n zonde van de tijd is.

Pf. Heh. Misverstand uit de weg geruimd.

16 reacties op “Ik heb geen slaapproblemen”

  1. Pingback: Peter's Blog
  2. De VRT maakte ooit een reportage over een man die, na een pingpongballetje tegen zijn voorhoofd te hebben gekregen, maar een uur (of twee) slaap per dag nodig had. Dat lijkt mij zó wijs, al die extra tijd.

  3. Ge kunt zeggen wat ge wilt, slapen is gewoon te zalig om het te laten liggen. Alleen dat opstaan… En ook: als ik overdag slaap en weer wakker word, dan voel ik mij meer dan mottig.

  4. @Beau: same here. Ik ben gewoon stikjaloers op mensen die dat kunnen. Onmogenlijk om te slapen overdag of op een trein, auto, vliegtuig- whatsoever – of ik ben de rest van de tijd zo mottig als wat.

  5. Overal, gelijk hoe en wanneer slapen is genetisch bepaald in de familie Vuijlsteke. Ikzelf, de vader, kon bvb. zonder enig probleem rustig slapen (ik noem het eerder mediteren of, gewoon, even de ogen sluiten en denken aan de kosmische samenhang van alle dingen) tijdens de lessen psychologie van De Coster aan de RUG, tijdens mijn legerdienst (ja, dat bestond toen nog) bij het “op wacht staan”, bij het “in de houding staan” en, uiteraard (nu nog) op elke trein, tram, bus of auto-reis. Het meest geniet ik ervan in “vergaderingen” allerhande (vooral als het over budgetten en/of strategische besprekingen gaan).

  6. Ik haat slapen. Allé, wel niet haten. Het is leuk in uw bedde wakkerworden met het zonnetje in de kamer en een lekker uitgeslapen gevoel. Maar dat is nogal lang geleden.

    Slapen is toch ook gemeen? Als je het niet genoeg aandacht hebt geschonken, doet het ambetant en neemt het wraak door je simpelweg moe te laten rondlopen. Tsk. Bastard!

  7. Slapen is zaaaalig, opstaan vind ik wat minder. Bij mij hoort slapen toch ook ‘s nachts. Zo ‘s namiddags een paar uurtjes lijkt altijd heel verleidelijk, maar daarna ben ik precies nog moe-er dan tevoren. Slapen is ook verslavend: wanneer ik veel slaap (en zo tijdens de vakantie spreek ik dan van 12u (!) per dag) blijf ik gewoon moe… En hé, het is hier net vakantie! Slaapwel!

  8. Pingback: Peter's Blog - Auw

Reacties zijn gesloten.