Mijn hart bloedt

Tientallen reizen hebben ze meegemaakt. In stapels verschillende databases verzeild geraakt. Van verhuis naar verhuis gegaan: Beukenlaan naar Maaltenaard naar Sint-Kwintensberg naar Kunstlaan naar Voetweg naar Sint-Katelijnestraat.

De laatste tien of zo jaar zaten ze in dozen en kwamen ze er eigenlijk niet meer uit, maar ik kreeg het niet over mijn hart om ze weg te pompen. Vandaag dus wel. Na al die jaren heb ik mijn audiocassettes weggegooid, of toch een eerste batch, met onder meer ook deze ertussen:

_KGB8045

Spijtig, wel, dat ik nu ook mijn enige exemplaren van Magma (Kohntarkosz! Mekanïk Destruktïw Kommandöh!) weggooi. En het quasi-volledige werk van Steve Reich en Jethro Tull. Amonst many many others: de halve discotheek had ik op casette gezet, in de jaren 90. Honderden cassetjes—ach, ik was jong en zo.

Ja inderdaad, goed gezien hierboven: al mijn cassettes hadden geprinte inlays en zo. Ik stak daar veel werk in, toen… kijk, ik heb er nu al spijt van dat het allemaal weggegooid gaat worden. Djutoch.

Maar nee! Mag niet. Er is een tijd van komen en een tijd van gaan, en een mens kan niet alles in zijn leven bijhouden.

Ataraxie. Ataraxie.

12 reacties op “Mijn hart bloedt”

  1. Als ik met zo’n dilemma zit denk ik altijd even na over hoe lang geleden het is dat ik het ding in kwestie nog gebruikt heb. Als we over jaren kunnen spreken, dan is het meestal rijp voor de vuilbak.

  2. ps: mijn 560 tapes staan nog allemaal in mijn kast…sommige dingen koop ik sporadisch op cd…mijn vinyl stat te bestoffen wegens kapotte platenspeler meer :s
    wegsmijten: it hurts!! zoalng mijn am niet zaagt dat eht bij haar thuis allemaal in de weg staat , staat het daar goed denk ik 🙂

  3. De tijd wanneer mijn cassettes zullen weggesmeten worden zal een woelige strijd worden (van ik die weerstand biedt en die vriendin die, wanneer we gaan samenwonen, die dingen niet wilt meenemen). De bierkaartjescollectie moet er ook al aan geloven. Pijnlijk! Maar die cassettes krijgen ze voorlopig nog niet weg. Ook al heb ik daar jaren niet meer naar geluisterd.

  4. Heb de mijne onlangs ook weggegooid, maar het waren er belange niet zoveel. Logisch ook wel, ben heel wat jaartjes jonger.

    Er zijn inderdaad tijden van komen en van gaan, zo is mijn cd collectie (zelf gebrand) ook gesneuveld. Spijtig, maar nu is alles veel overzichtiger en handiger te bedienen.

  5. 🙂
    Wekelijks naar de bibliotheek en daar zelfs 10 kilometer voor fietsen, cassetes kopen per dozen, typen en uitsnijden, … lang vervlogen tijden en ik die dacht dat er maar weinigen waren die dit ook deden, tot de databanken toe.

    Ook vele muzikale ontdekkingen gedaan waar ik tot op vandaag nog van kan genieten. Lang leve de bibliotheek.

    En ‘the best of’ bandjes samenstellen, uren heb ik daar aan besteed.

    Weggooien, geen denken aan.
    Kijk ze, ik ga nog eens een bandje van JCMellencamp opzetten.

Reacties zijn gesloten.