L’Oréal Perfect Slim

De anti-cellulite revolutie! Nummer één in anti-cellulite! Diepwerkend! Afslankend! Met co-cafeïne Cx! Min 0,9 cm aan de dij! Min 0,75 cm aan de taille!

Ahem. Bon. Om te beginnen: nummer één in anti-cellulite, daar staat een sterretje bij:

* Bron: distributiepanels, totale verkoop in waarde in 29 landen, januari tot september 2006

Met andere woorden: ‘t is niet dat het het béste is bevonden of zo, het was gewoon het product waar in totaal het meest voor neergeteld is. Het meeste dozen geschuifd, of dat de dozen in vergelijking met de andere producten gewoon veel duurder waren: niemand die het ons vertelt. Maar goed, da’s par for the course, ‘t is tenslotte reclame.

Ook die co-cafeïne cx, waar het hele internet buiten de context van L’Oréal Perfect Slim nog nooit van gehoord heeft, is zoiets. Net zoals mensen eigenlijk niet willen weten dat ze bacteriën eten en drinken: Bifidobacterium animalis DN 173 010 bekt nu eenmaal minder goed dan Bifidus ActiRegularis®, en liever een anonieme “L” vóór de “casei Immunitas” in de Yakult dan vuile beesten als Lactobacillus casei DN-114 001.

En zelfs die belachelijke claims (och here nog niet eens één centimetertje minder) kunnen me nog zo niet schelen.

Nee, waar ik al dagen lastig van loop:

Perfect Slim

Volgens mij herkent de moeder van die juffrouw haar eigen dochter niet op die foto. Het kan soms kantje-boordje zijn, en het kan er soms een beetje over zijn, maar zeg nu zelf, dit is toch niet meer in het rijk van het mogelijke?

Perfect Slim

Op de foto is een ingesnoerd plastieken lichaam te zien, met een een nét weggepleisterde navel, en een hint van een middenrif, en er is iets ernstigs mis met ‘s juffrouws ribbenkas, of met de belichting, of met beide.

Telkens ik er voorbij loop—verschillende keren per dag, in de metro in Brussel—moet ik aan Lovecraft denken. De juffrouw van L’Oréal Perfect Slim is, denk ik, net zoals Lovecraft’s R’Lyeh behept met een niet-euclidische constructie, die wij zien in bevreemdende, verkeerde hoeken en perspectieven. De lichtgevende affiches zijn doorgangen naar een andere dimensie, die wellicht al meer dan één nietsvermoedende metroreiziger opgeslokt hebben. Ongetwijfeld.

Cthulhu fhtagn! Cthulhu fhtagn! Ph’nglui mglw’nafh Cthulhu R’lyeh wgah’nagl fhtagn!

11 reacties op “L’Oréal Perfect Slim”

  1. Zouden binnen 10 jaar onze kinderen denken dat een niet ge-photoshopt lichaam gelijk is aan ‘te dik’ of ‘uit vorm’ ?
    Het wordt nu al als maar moeilijker onze volwassenen kinderen de drang af te leren een natuurlijk figuur te hebben t.o.v een perfect boekskesfiguur 🙁

  2. Het is wel leuk een man eens te horen klagen overdit onderwerp. Meestal ergeren vrouwen zijn aan de magerzucht van de reclamewereld. Ze zeuren en klagen, maar op het einde van de dag kopen ze het product toch.

  3. Mogelijke toevoeging: waar zijn de beenspieren? Als ik zo sta, zijn er overduidelijk een hele hoop spieren zichtbaar :-/ …

    Maar je hebt helemaal gelijk. Niets aan te doen overigens, enkel hopen dat mensen zo’n dingen niet geloven.

  4. Ik ergerde mij ook dood aan die posters, maar Lovecraft was er mij niet echt bij binnengeschoten 🙂
    Ik vind wel dat dat ding er op zich vrij vies uitziet (vooral als je bijziend bent) – een soort groene parasiet met tanden. Het gebruik zal ook geen deugd doen, denk ik.

  5. Ik zag die poster van juffrouw Perfect Slim ook in de Brusselse metro. Zo grondig als Michel heb ik de zaak niet geanalyseerd, maar grosso modo had ik toch dezelfde bedenkingen.

    En Elise: ja, dat apparaat ziet er inderdaad uit als een met tanden gewapende parasiet die uit Alien is weggelopen.

  6. Hier in de Sint-Pietersnieuwstraat hangt die bevreemdende reclameposter ook te blinken. Doutzen Kroes (zo heet de dame in kwestie) lijkt er van een andere planeet te komen en staat wat gek met een groen molachtig iets over haar been te wrijven. Mja, mij hebben ze alvast niet. Geen haar op mijn hoofd dat eraan denkt om dat groen machientje aan te schaffen.

  7. Hm, ik vind dat jullie Alien & family onrecht aandoen met deze vergelijking. Ik zou meer denken in de richting van de wormen in de redelijk cheesy B-producties van Tremors. Vooral de laatste – in Western-setting – is echt gigantisch over. Verder is het reclame, dus per definitie niet echt en zo. Of dacht u n echt dat u van dat merk waspoeder onaards gelukkig en succesvol werd – misschien pak ik het verkeerd aan en moet ik het waspoeier snuiven. Iemand ervaring mee?

Reacties zijn gesloten.