Propaganda

Aan de uitgangen van Brussel-Centraal staan ze al een tijdje, de mannen met postkaarten. Nors. Stuurs. Met vijf meter verder: een vuilbak vol ongelezen en meteen weer weggegooide propaganda.

Nee, dàn Freya Van Den Bossche. Niet zij persoonlijk, maar de militant van ergens in de 50 (schat ik) die aan de zijingang van Gent-Dampoort stond vanmorgen.

Om te beginnen: relevante plaats. Men kan verwachten dat mensen die aan de Dampoort opstappen, potentiële kiezers zijn. De mannen van Centraal, Brusselse MR-kandidaten meestal, hebben blijkbaar niet door dat de overgrote meerderheid van de mensen die voorbij komen–forenzen–écht geen boodschap aan hen hebben.

Daarnaast: fijn propagandamateriaal. Mooie, frisse kaartjes in een stevige envelop. Ik heb er nog niet aan gelezen wegens werk, maar ik kan me inbeelden dat ik er eens door ga vanavond. En dan kunnen de kinderen ze nog gebruiken als memory-spel.

Leutige propaganda

Maar vooral: zó een positieve meneer dat dat was! Hij zei zo helemaal gemeend “Goeie morgen!”, met een brede glimlach en alles — ik werd er zowaar een beetje opgewekt van.

Dat ze allemaal zo zouden moeten zijn!

8 reacties op “Propaganda”

  1. Pingback: hoofdtelefoon
  2. “Maar vooral: zó een positieve meneer dat dat was! Hij zei zo helemaal gemeend “Goeie morgen!”, met een brede glimlach en alles — ik werd er zowaar een beetje opgewekt van.

    Dat ze allemaal zo zouden moeten zijn!”

    Deze positieve meneer was onze Maurice.

  3. Viel het mensen op dat ik vriendelijk en positief was?
    Mij viel het op dat ik dikwijls een stralende glimlach heb terug gekregen.
    Het kost je niets en het maakt het leven ZOVEEL gezelliger.
    Al heb ik maar één stem gewonnen, ik ben tevreden.
    Daarom doen we het toch. NIET?

Reacties zijn gesloten.