B-H-V en de Griekse Beginselen

Geplaatst doorMichel Vuijlsteke 16 reacties op B-H-V en de Griekse Beginselen

Ik zag daarnet een soundbytetje (videobytetje?) op de televisie: de één of andere wiet, ik vermoed van de één of andere extreem-Vlaamse partij, hield een zelfgemaakte Druivelaar op, met in het groot B-H-V erop.

Tegenwoordig zijn praktisch alle Vlaamse partijen extreem-Vlaams, ik weet niet wie het was, en het was in een overzichtje van Ter Zake, ik weet niet wanneer het was. Ik vermoed tijdens de kamercommissie die zich bezig houdt met de institutionele dinges.

Ik hoorde de man in een flits zeggen “ik hoop alleen, meneer de voorzitter, dat het dan geen Griekse kalender wordt”.

Ah-ha!

Ha HA!

Is er een mooiere illustratie van Belg zijn? Krakkemikkelig Nederlands, met een knoert van een contaminatie erin?

Les calendes grècques is natuurlijk niet het zelfde als le calendrier grec, domme jongen-wie-u-ook-was. Ad kalendas graecas verwijzen, dat is naar nooit verwijzen, wegens alsdat er geen kalendae waren in de Griekse kalender.

Maar kijk: “Communautaire is verwezen naar Griekse kalender” bloklettert Belga in Het Laatste Nieuws en De Standaard. Ze weten er zelf het fijne niet van, blijkbaar:

[Frank] Vandenbroucke verklaarde droog dat het communautaire luik toch naar “de Griekse agenda is verwezen”, doelend op de afspraak tussen de oranje-blauwe onderhandelaars om de heikele communautaire kwesties pas op het einde van de onderhandelingen te behandelen.

 De Griekse agenda, de Griekse kalender. Of vergis ik me hé-le-maal en is die zegswijze écht in het Nederlands gangbaar?

16 reacties op “B-H-V en de Griekse Beginselen”

  4. Miljaar! Goed gezien. Er bestaat inderdaad wel een verband tussen ‘Calendae’ (of Kalendae) en ‘kalender’ maar het is en blijft iets helemaal anders. ‘Naar de Griekse Kalender verwijzen’ betekent niets. De Grieken hadden wél een kalender. Ze hadden alleen geen ‘Calendae’ en enkel dát geeft de uitdrukking zin. Weer een goed voorbeeld van ‘t feit dat je beter geen uitdrukkingen gebruikt waar je de oorsprong en/of werkelijke betekenis niet van kent.

  6. Eigenlijk gaat het hem hier om een mooie “letterlijke” vertaling van een Franse uitdrukking, nml. “renvoyer aux calendes grecques” voor het eerst gebruikt bij Rabelais (“Es Calendes grecques, respondit Panurge, lorsque tout le monde sera content”) met de volgende betekenis : “renvoyer à un temps qui ne viendra jamais, qui n’existe pas puisque les Grecs n’avaient point de calendes” (cfr. Littré, I, p. 694,). Waar is de tijd dat men in Vlaanderen nog deugdelijk Frans leerde spreken ?

  7. Grappig dat het dus allemaal lui met een uitgesproken Vlaams profiel zijn die zich vergrijpen wat dus eigenlijk een Franse uitdrukking is. Toepasselijker dan ooit, zou ik zeggen: faut le faire! 🙂

  8. Skuzeer: ergens moet daar nog een “aan” worden tussengemikt, liefst na “vergrijpen”. Een futiliteit, maar je weet maar nooit in zo’n discussie over taal. Voor je het weet, begint ene Steven Feys er zich mee te moeien…

  9. Pingback: De griekse agenda « Taalkoeien: taalblog over taalvariatie en taaleigenaardigheden

  13. Niet alleen is de foutieve vertaling tegenwoordig de meest gangbare, ook de foutieve betekenis:
    “[Frank] Vandenbroucke verklaarde droog dat het communautaire luik toch naar “de Griekse agenda is verwezen”, doelend op de afspraak tussen de oranje-blauwe onderhandelaars om de heikele communautaire kwesties pas op het einde van de onderhandelingen te behandelen.”

    Hij bedoelt hier “op de lange baan schuiven”, terwijl de uitdrukking “nooit” betekent. Het beste Vlaamsche alternatief voor de Griekse kalenden is volgens mij “met Sint-Juttemis”.

  16. Als we toch aan het mierenneuken zijn : moet “krakkemikkelig” dan eigenlijk niet “krakkemikkig” zijn ?

Reacties zijn gesloten.