Plus est en vous

Ik loop daar enorm vreselijk lastig van, als iets niet zo goed mogelijk gedaan is.

Tot ongetwijfeld vreselijke ergernis van alle mensen rond mij waar ik op het eerste gezicht geen goed woord voor heb: “goed” is normaal, “perfect” is wat het moet zijn.

Ha, kijk: ik zit al zeker anderhalf uur te schrijven en te herschrijven. Ik heb hier al meer weggeknipt dan ik op de rest van de week geschreven heb.

Dat zegt genoeg, zeker?

Laat ik het hier op houden: ik ben niét tevreden over mijn weblog. Ik vind het triviaal. Niet interessant genoeg. Niet grappig genoeg. Er zit te weinig werk in: die vates zal ik wel niet meer worden, maar ik steek er nog geen fractie van de moeite in om zelfs maar een degelijke faber te zijn.

Het zit erin hoor, zo vals bescheiden ben ik niet. Het komt er gewoon niet uit.

Ik ben er niet van overtuigd dat wat Pieter zegt juist is: een “New Frontier” zal ons niet redden. Ik geloof niet in dat soort vlucht vooruit. Podcasten, dat heb ik in de tijd ook eens geprobeerd. Vidcasten, screencasten, mijn buurt virtueel gemaakt in 3D, Second Life, multimedia, schmultimedia. Been there, done that.

Ik wil niet doen wat de VS gedaan heeft in de Far West, ik wil doen wat Europa had moeten doen: eerst verdiepen en dan verbreden. Technologie heeft er weinig of niets mee te maken.

Het is geen nieuw soort schrijfstok die Seamus Heaney beter doet schrijven, het is niet de nieuwste camera van de camerawinkel die C’est arrivé près de chez vous mogelijk maakte, het waren geen polygon counts die Floyd in Planetfall tot leven brachten.

In één ding geef ik Pieter wel volmondig gelijk: de grote sprongen voorwaarts lijken we nu wel gehad te hebben. Internet: iedereen kan met iedereen spreken. En er zijn for all intents and purposes geen drempels meer op die communicatie via blogs, Youtube en dergelijke kan iedereen for all internts and purposes gratis om het even wat publiceren in om het even welk medium.

De toekomst? Een Orson Welles in een vluchtelingenkamp ergens in Afrika. Een Leonardo in een klooster in Tibet. Een Shakespeare op een naamloos ministerie in Brussel.
De toekomst? Kathedralen voor de eenentwintigste eeuw, gebouwd door mensen die elkaar misschien nog nooit gezien hebben.
De toekomst? Nieuwe buren, nieuwe vrienden, nieuwe familie.

[Eh kijk. En zo ben ik ergens geraakt waar ik daarnet niet eens naartoe wou. Morgen beter.]

13 reacties op “Plus est en vous”

  1. en toch is de revolutie ‘internet’ nog niet ten einde.

    Ik bekijk ‘internet’ voorlopig nog als een thuis- of kantoorgebeuren. Er zijn nog niet zoveel mensen die 3G of EDGE gebruiken om het internet draagbaar te maken. Die fantastische communicatiemogelijkheden die ze thuis of op kantoor gebruiken beïnvloeden wel hun manier van afspraken maken, denken, leven, maar als de gsm er niet zou zijn geweest, dan was de mens, vanaf hij de deur uitgaat, niet veel verandert hierdoor.

    Je zou kunnen zeggen dat GSM zelfs een grotere invloed heeft in ons dagelijks leven dan internet, afhankelijk van persoon tot persoon. Als er iemand te laat komt, dan weet je dat nu ook. Als je iets niet vindt, dan kan je het navragen. Als in de winkel de inspiratie voor het avondeten op is, dan bel je gewoon rond. En daar heb ik internet niet voor nodig. Wat heb ik eraan dat ik alle informatie vind online, als ik er buitenshuis van afgesneden ben.

    GSM en internet zijn momenteel twee werelden. De ene is baas buitenshuis, en de andere is heer en meester binnenshuis. De dag dat deze twee naadloos in elkaar zijn overgevloeid, dat is pas de dag waarop je kan zeggen dan de moderne revolutie waarvan wij deel uitmaken ten einde is gekomen.

    En voor dit gebeurt is, binnen een jaar of tien, zijn er nog massa’s kansen om een graantje mee te pikken. Services ontwikkelen voor mobiel gebruik, om snel de juiste informatie te krijgen op kleine interfaces is niet alleen hot, het is ook vernieuwend en zal wel degelijk een nieuwe fase in onze manier van leven veroorzaken.

  2. De perfectie is hoog gegrepen, maar streven kan natuurlijk nooit kwaad. Helaas lijkt de (ahum) Verzamelde Vlaamse Blogosfeer er voor het gemak van uit te gaan dan omdat iets interactief en multimediaal en social-media-gewijs op het internet gezet wordt, het per definitie interessant is (ook buiten het incestueuze wereldje van bloggers-onder-elkaar). The medium is the message, en op de duur gaat het nergens meer over.

    Deze blog is wat mij betreft één van de spaarzame uitzonderingen. Niet perfect, maar altijd lezenswaardig. Gaat en vermenigvuldigt u.

  3. Beetje onnozel om een boek aan te raden dat ik zelf nog niet uit heb, maar neem eens “The cult of the amateur.” van Andrew Keen ter hand. Soms tenenkrullend maar steeds food for thought.
    En nu je het toch over Floyd hebt: ooit al aan gedacht om eens interactive fiction te gaan schrijven? Fascinatie voor puzzels, meer interesses dan je een stok naar kan schudden, meer dan een snuifje technologisch inzicht waardoor die drempel wegvalt. Voorwaar een geslaagd huwelijk denk ik dan. En je kan een stuk dieper gaan dan in een blog. En je hebt al een publiek. Zet IF op de kaart in Vlaanderen! Laat maar weten als je een beta tester nodig hebt.

  4. Make that 2 beta-testers. Excellent idea !!

    Go Michel go !!

    Denk Call of Ctulhu & co.

    Denk spanning, mystery, mind twists !

    Denk interactie met uw blog !

    Denk : a challenge to be taken !

  5. De toekomst? Start es met een uniek design in alle blogs… Ik begin die themes nogal redelijk vervelend en vooral NIET uniek te vinden. Blogs met uiteenlopende content maar met exact dezelfde theme: éénheidsworst! Precies of De Standaard en De Morgen exact dezelfde layout zouden implementeren…

Reacties zijn gesloten.