I Am Box Office

Kàk, maat.

Ik keek er echt naar uit: een verfilming van Richard Mathesons redelijk uitstekende I Am Legend.

Het verhaal in het kort: Robert Neville is de laatste mens op aarde. Alle andere mensen zijn precies vampieren geworden, ze willen bloed drinken, ze gaan dood in het licht, ze zijn allergisch voor look en kruisen, the works.

Het boek begint zonder dat we dat zelfs weten: het gaat over de routine van bevoorrading en versterking van het huis, en radioboodschappen versturen, en het dooddoen van vampieren, en het opkuisen van de lichamen. Hoe verder het verhaal vordert, hoe meer we te weten komen. Neville doet alle vampieren dood, maar na verloop van tijd blijkt dat er niet alleen “gewone” (bloeddorstige, ugh yuck bleah) vampieren zijn, maar ook nog andere vampieren. Never mind, overdag kunnen ze niet functioneren, dus Neville jaagt ook op die vampieren.

Alles lijkt logisch, en in het begin voelen we ons allemaal min of meer met het hoofdpersonage verbonden, maar hoe verder het boek gaat, hoe waanzinniger de situatie. En dan plots is er een switch, en bedenkt de lezer, “hey, als we nu eens dag en nacht omwisselen: dan is Robert Neville de ‘vampier’ die de weerloze ‘mensen’ in de ‘nacht’ doodt”.

En helemaal op het einde, als de “rationele vampieren” hem executeren, beseft Neville dat plots ook: hij is eigenlijk de vampier, hij is het monster, hij is de legende.

Bon. Tot zover het boek. Dat één van de klassiekers in mijn boekenkast is. En dat schreeuwt om een goede verfilming. Ik las vanmorgen de review in De Standaard. Het begon al goed, de intro zei:

Wat als ik de laatste mens op aarde was: als het geen interessante denkoefening is, dan toch een amusante. Will Smith maakt ze; in ‘I’m legend’.

Ooo-kay… Will Smith maakt een amusante denkoefening in I’m Legend? Ik zal het vergevingsgezind op de eindredactie steken, maar ik was al meteen argwanend. Edoch: alle gedachten van een kritiek op de kritiek smolten als sneeuw voor de zon toen ik het einde las, en de reviewer was al meteen honderd rocent vergeven voor wat dan ook:

Het einde van Matheson is zo verbijsterend als het beroemde orgelpunt van Planet of the apes waarin de ontsnapte astronaut het Vrijheidsbeeld ziet en beseft dat de Apenplaneet eigenlijk de aarde is. Maar daar zien de regisseur Francis Lawrence (Constantine) en de scenarist Akiva Goldsman (A beautiful mind, The Da Vinci code) helaas geen brood in. De beunhazen verkiezen een zoutloos happy end met een christelijke insteek. Het is symptomatisch voor de film: er hangen prikkelende ideeën in de lucht, maar de makers laten ze daar hangen of brengen ze terug tot slappe kost die niemand voor de borst stoot.

Oh. My. God. Ze hebben er een happy end aan gebreid?!

Ik kon mezelf niet bedwingen en ik klikte door naar Wikipedia. Gevoelige zielen en mensen die de film nog zouden willen zien, niet lezen:

Anna tells Neville they came all the way from Maryland after hearing his broadcasts. She tells him about a survivor colony in Bethel, Vermont, saying that God sent her to Neville to bring him to the colony. Neville refuses to believe her, telling her that everyone is dead.

That night, hordes of the Infected, who have followed Anna and Ethan to Neville’s home the previous night, attack the house and overrun its defenses. Neville, Anna, and Ethan retreat into the laboratory, sealing themselves in with the Infected woman Neville was experimenting on last. They discover the last treatment has been successful; the key component was lowering body temperature, which Neville believed could give a boost to the serum. Neville quickly draws blood from the patient and gives the vial to Anna, telling her it contains the cure. He then pushes Anna and Ethan into a coal chute. Neville sacrifices himself just as the leader of the Infected breaks through, killing both with a hand grenade.

Anna and Ethan escape to Vermont and locate the fortified survivors’ colony. Anna gives the cure to the guards. In the voice over, she states that Neville’s cure enabled humanity to survive and rebuild, establishing his legend.

Excuse me while I projectile vomit.

18 reacties op “I Am Box Office”

  1. Wat wil je, als de gemiddelde box-office bioscoopganger na het zien van War of the Worlds gaat zitten klagen dat het einde op niets trekt. Dan krijg je zo’n situaties dat ze een alternatief (lees: crap) einde aan verfilmingen hangen. Ik moet zeggen dat ik ook uitkeek naar I Am Legend. Nu ook al wat minder.

  2. pffff hoe belachelijk. Ik ken het boek noch de film, maar het zijn de onverwachte en cynische eindes (ala wicker man ook) die toch net dat tikje meer spanning geven en je met een meer filosofische mood achter laten ?

    Ze gaan dat “juiste” einde dan toch tenminste als alternative end op de dvd zetten ?

  3. Gisterenavond gaan kijken, en ik moet zeggen dat ik zowel teleurgesteld was in de het einde als in de uitdieping en het gebrek eraan. Best leuk verfilmd en met spiffy CGI wezentjes enzo.. en ik zal ook niet beweren dat hij niet amusant was.. maar er kon veel meer uitgehaald worden. De typische Hollywood verfilming dus :/

  4. Kàk Michel !

    Gewoon uwe post aan het overlopen en ik heb al veel te veel informatie gelezen voor iemand die de film nog gaat zien.

    Ooit al gehoord van de gezegende woorden ‘spoiler alert’ ?!

    Diedjoua.

  5. Bon, let me rephrase that.

    Ooit al gehoord van de gezegende woorden “spoiler alert” die je in koeien van letters, omkaderd, bovenaan het artikel plaatst ?

    Dank.

    Een misnoegde cinemafan.

    P.S. Darth Vader is de vader van Luke Skywalker. Nem.

  6. Tja, ik weet niet of je I, Robot het boek gelezen had, maar de film zat er zo mijlenver naast dat het er eigenlijk niks meer mee te maken had. Will Smith leest denk ik niet veel boeken.

  7. […] gewaarschuwd voor het religieus geneuzel op het einde, zijn we uiteindelijk toch niet teleurgesteld de zaal uitgekomen. Niet dat we er ons bij neerleggen wanneer een origineel en diepzinnig einde van een verhaal vakkundig de nek omgewrongen wordt […]

  8. Heb vorige week “I am Legend” gelezen via de BBC audiobooks collectie. G.E.W.E.L.D.I.G. Over parallelen met de film, tja, buiten de titel … niet echt veel. Maar een geweldig boek en super in de BBC adaptatie.

Reacties zijn gesloten.