Ik vind dat een mens dar niet vroeg genoeg mee kan beginnen, met de kinderen aan allerlei muziek bloot te stellen.
En zo zat Anna op mijn schoot duchtig mee te wiegen met qawwali. En toen ik ze op de grond zette, had ze het al helemaal begrepen: ze deed zowaar een derwisj na—mijn dochter in het soefisme, ha!
Vroeger, toen ik nog heel regelmatig lange nachten deed op het werk, zette ik dat regelmatig op. Niets zo goed als html-coderen of massaal veel dingen photoshoppen of programmeren op het ritme van de tabla, met Nusrat Fateh Ali Khan die in bijna onmerkbaar crescendeerde spiralen van langzame intonaties tot een waterval van extatische stacccato-lettergrepen vliegt.
Ik heb qawwalli ontdekt in de mediatheek van de stadsbibliotheek, toen ik aan de lopende band allerlei dingen uit de ethnologische sectie meenam en op cassetjes zette — obscure toasters uit Jamaica, calypso, volksmuziek gezongen door oudjes op het Ierse platteland in de jaren 1900, en veel veel Ravi Shankar. En van daar dus tot Nusrat Fateh Ali Khan.
Ik vermoed zo dat de overgrote meerderheid van wie hem alhier kent, via Natural Born Killers tot hem gekomen is: daar wordt in de climax een stuk van Allah, Mohammed, Chaar, Yaar gebruikt. Er zijn slechtere manieren om qawwali te leren kennen dan via dat:
Machtig.
Dank u voor deze ontdekking. Weer iets nieuws geleerd, en ik merk net dat iTunes daar ook muziek van heeft. En inderdaad, dit lijkt me wel een goede muziek om op te werken.
Zelf heb ik iets met een muziekje van de Anime van Ghost in The Shell, muziek van Kenji Kawai… Heb dit op vhs, maar nu volledig op dvd overgeschakeld. Helaas niet te vinden op iTunes, dus uiteindelijk import van de cd via amazon.