Oh boy oh boy oh boy. ‘t Is eigenlijk verschrikkelijk schaamtelijk, maar de dag met de kinderen is helemaal mislukt. Eerst was het plan om thuis te werken terwijl de kinderen allerlei deden, maar dan heb ik uiteinlijk maar een dag vakantie genomen. En ik ging allemaal dingen doen: wandelen, en alles.
Anna was weggebracht zo rond een uur of acht, dus ik zat alleen met de drie oudste.
Die me in bed hebben laten liggen tot halftwaalf.
Zoéf, halve dag voorbij, en tegen dat ik uit bed was kon ik aan het eten beginnen. Witte worst, rode kool, gebakken patatten met rozemarijn: ze hebben het binnegewolfd gelijk er geen morgen was.
Ze hadden niet de minste zin om buiten te gaan (druilerig, nat, koud), en ze hadden al wat getekend en gespeeld, en ze hadden wél zin om nog naar televisie te kijken, dus ik heb ze maar laten doen. Slecht van mij, tjaha. We hebben tesamen gekeken, dan maar.
De foto’s met de kinderen waren enorm wijs: heel het huis door, uitleggen hoe de focus werkt, leren uitademen en klikken zonder bewegen, zoeken naar onderwerpen (zij, niet ik), en dan in Lightroom binnentrekken en kiezen.
Oh, en Zelie is herbegonnen met haar weblog. Zonder enige hulp, deze keer: zelf inloggen, zelf schrijven, zelf publish duwen. En Louis kon natuurlijk niet achter blijven: gisteren nog gedicteerd, vandaag wou hij het helemaal zelf doen.
Een fantastische dag, vandaag.