Eurosong 2008 (vii)

De finale! Wie had kunnen bevroeden dat het alsnog zo spannend zou worden?

Bart Peeters bestrijdt het podium met twee Keizerinnen Van Het Universum aan zijn zijde! Ze hebben van die kappen aan gelijk hondjes, dat ze zich niet aan het gezicht scharten! En er zijn engeltjes in het spel, en daar kwam zowaar Jefke De Lathouwer die tegen die engeltjes sprak. En kijk, Véronique De Kock!

Okay. Peeters: dat was de lààtste keer, van die Serven Brengen Geluk. I’m warning you.

‘t Is wel grappig, ze hebben de finalisten aan een hele zaal Serven getoond, ik ben eens benieuwd. De eerste: Brahim.Kaal zijn is modern, daar is niets mis mee, weet een Servische. En te weinig tempo, zegt een andere. Miss Servië zegt dat hij er niet zal geraken ook. Hm.

Ik vind dat hij te veel zelfvertrouwen heeft. En zijn liedje ben ik nu echt wel beu gehoord. Hoe, zijn daar nu twee vreemde mannen plots opgedaagd? En doet Brahim nu écht heel de tijd van die vocale fiorituurkes? Man, da’s irritant. Door de mand gevallen, peins ik.

De Paranoiacs. Eens kijken wat ze dààr van vinden in Beograd. Agressief en niet de smaak van Miss Servië. Een oude rocker zei dat hij een oude rocker blijft. En ze kunnen het refreintje al meezingen, volgens de cameraploeg. Een oude madam zegt dat ze oubollig en passé zijn. En de Finnen zijn origineler, ‘t schijnt. En dan doen ze nog een paar gescripte positieve interventies.

Oh here, Rafke heeft een teddybeerken mee. Credibility zero, meneer.

Er is meer licht dan de vorige keer op het podium, kan dat?

Oei. Oei, oei, oei: een mislukte stagedive, denk ik. That’s gotta hurt. Niet echt, want hij heeft zich geen pijn gedaan, maar in zieligheidspunten kan dat wel tellen. Het publiek is wel enthousiast. Mwf.

Nelson, en ik ben al in slaap gevallen nù. Belachelijk onderhemd, niet populair, te saai. Zeggen de Serven. Ik ook, dus.

En Nelson weet niet dat Prince ook Nelson heet, de comediant. En dat ding met dat onderlijveken altijd, jongens toch. Ik heb mijn wekker gezet op binnen twee minuten, als het gedaan is.

*!°§smrfft!’t is gedaan! Heb ik iets gemist? Neen, schat ik. De jury zegt ook, omfloerst, dat het saai is.

Sandrine. Met dat, herinner ik me, niet zo goed liedje, maar wel màchtig goed gezongen en gebracht.

“Omver geblazen.” “Liedje niet sterk genoeg voor haar stem.” “In een ander liedje zou haar stem meer uitkomen.” “Beste inzending.” Yup, wat ik ook dacht.

Eurm. Whoa baby. Rok. Split. Borsten. Skrglt. Keyboard malfunction.

Sandrine met live zanger op podium, benieuwd… yup. Beste choreografie van het hele toernooi. En ik ben zó verliefd op Sandrine, ‘t is niet proper.

…maar het blijft wel vreten aan mij: dat het liedje gewoon niet zo goed is als de zangeres.

…maar mie-jaaarrrrrr het is toch wel heel erg goed, als totaalbeeld.

Hoe moet een mens nu in des hemelsnaam kiezen tussen Sandrine en Ishtar?

Het publiek reageert precies verrukt in de zaal, maar ze zeggen ook dat het kut is en zaagmuziek, in de interviews. Tekenfilmmuziek. Te traag, ook. Niet modern genoeg. Urban Trad was hetzelfde maar beter.

Soetkin is precies niet echt veel van spraak, dat zal ze parten spelen in de stemmen. Ach, en het interview loopt zo stroef, zo stroef. En zo nerveus. Als ze nu vals zingt, is het over. En ik ben nog àltijd geperturbeerd over die geruchten van ambetant zijn tegen de populaire zangers. Ge ziet; de roddelpers, dat is een merde.

Wel màchtig geestig loopje op de achtergrond. Maar, het valt me nu pas op, ze nemen zichzelf op de dansende gitarist precies écht wel serieus. Of zijn het zenuwen? Vermoeiend liedje, toch wel.

Nah. ‘t Zal Sandrine worden.

*
*    *

Update: the results. Van nummer vijg tot nummer drie, en dan het goed.

5. Nelson. Verwacht wegens oeverloos saai.
4. Brahim. Verwacht wegens eigenlijk wel hetzelfde en te arrogant.
3. Paranoiacs. Uh huh. Ishtar of Sandrine, dat wisten we vóór vandaag al.

En de winnaar:
1. Ishtar. Oh boy. Okay, dat wordt dus weer een laatste plaats. Zucht.

Enfin, ‘t is ze gegund natuurlijk, maar zeg dan in mei niet dat ik het u niet gezegd had. Enfin, ik hóóp natuurlijk dat ze een schokeffect hebben en alles. Maar zeg niet…

7 reacties op “Eurosong 2008 (vii)”

  1. voor mij moet ishtar gaan, gewoon omdat we nu ni de fout mogen maken dingen te willen sturen die recent gewonnen hebben. Als men nu neigt de paranoiacs te sturen omdat ze zoveel op loridi lijken (kwa stijl enzo), is dat geen goede zet.

    Ik vind dat soul echt niks voor eurosong, spijtig voor Sandrine en nelson maar ik vind gewoon die 2 nummers zo poppy en kwa oorwormgehalte niet zo sterk, het gaat nogal vlug voorbij onder de radar vind ik.

    Eurosong moet melodieus of kitcherig of “untangible” zijn, en daarom juist dat ik ishtar zo’n goede keuze vind, netzoals ik toendertijd las akra had laten gaan, die ging in mijn ogen meer impact gehad hebben dan hetgeen toen is mogen gaan.

  2. Hela kerel ! Das’ wel niet zomaar een “teddybeerken” he ! Da’s Kinky De Beer ! En diene is er al bij sinds de voorrondes. Is zelfs al vaak in beeld geweest. En al langer bekend vanuit de Ché boekskes. En daarvoor vanop tinternet. Credibility zero ? Kinky is evenveel rock ‘n roll als Raf en Hans tesamen 🙂

Reacties zijn gesloten.