Het is niet vaak dat ik werk doe waarbij ik zonder problemen naar muziek kan luisteren. Meestal is het naar andere mensen luisteren, of dingen schrijven, of met andere mensen spreken, en dan lukt dat niet echt.
Maar vandaag zat ik met goede oude html– en photoshopdingen bezig. Lastig, daar niet van: bakken tijd verloren met dingen die op géén tijd hadden kunnen gedaan worden, maar het is wel iets dat ik met muziek op de achtergrond kan doen. Graag doe, zelfs.
En toen kwam dit nummertje voorbij:
[audio:http://www.vuijlsteke.be/michel/hommefemme.mp3](ja, ‘t was jaren 70 in media player)
Ik dacht, ik ga eens voor een leeuwerik op Youtube op zoek naar een fimpje daarvan. “Un homme et une femme,” daar kreeg ik allerlei dingen mee die mij niet goed genoeg waren. En toen zocht ik op “dabadabada,” en kreeg ik deze, slik, te zien:
Ik dacht dat het Emma Watson was die aan het zingen was!
(en met mij het hele internet, wijst Google me uit)
Maar het was dus gewoon Melody Ruiz.
Hm, dus eigenlijk Belle Perez in de jaren ’70.