Blufboeken

Oh, nog zo’n post die al een eeuwigheid stond te wachten: de blufboeken van De Standaard.

Ik gelezen:

De naam van de roos (Umberto Eco)
Ik ben er een keer of twee aan begonnen, en dan de derde keer in één ruk uitgelezen.

American Psycho (Bret Easton Ellis)
Fluff. Ik vond er niets aan.

Catch-22 (Joseph Heller)
Machtig goed. Tot zo ongeveer 3op een kwart van het einde, en dan begon het tegen te steken, herinner ik me. Maar de eerste drie vierden vond ik wel fantastisch goed. Misschien eens herlezen, want het is ondertussen ook alweer, oh 15 jaar geleden of zo.

The world according to Garp (John Irving)
Goed. Ik herinner me niet veel, maar ik herinner me wel dat ik het goed vond.

Midnight’s Children (Salman Rushdie)
Ik ben een onvoorwaardelijke Rushdie-fan. En Midnight’s Children is één van zijn allebeste. Beginnen lezen op het vliegtuig naar New York, een jaar of tien geleden, en daar op een paar dagen uitgelezen.

Brief aan Boudewijn (Walter van den Broeck)
Ooit een stuk uit horen voorlezen op de radio, en meteen gekocht. Gelezen voor één of ander mondeling examen Nederlands, meen ik me te herinneren.

Nineteen Eighty Four (George Orwell)
Verplicht gelezen op school, maar niet tegen de goesting.

Zen and the Art of Motorcycle Maintenance (Robert Pirsig)
O ja. Paradigm shifting, azzet ware. Met zeer veel plezier gelezen en herlezen. Geen idee of ik het nu nog goed zou vinden.

The Hitchhiker’s Guide to the Galaxy (Douglas Adams)
Ja, natuurlijk wel gelezen. Bij herlezen bleek de speling wel erg dun: een hele stapel ideeën, maar niet echt uitgewerkt. Het radiostuk was beter dn het boek, en het computerspel ook.

De ontdekking van de hemel (Harry Mulisch)
Door en door rot– en rotslecht boek. Pretentieus, saai, slecht geschreven. En pretentieus, had ik dat al gezegd? Harry “kijk eens hoe intelligent ik wel ben en wat voor een goede schrijver” Mulisch, bah. Oh, en veel te lang ook.

La peste (Albert Camus)
Verplichte lectuur op school, en met enige tegenzin gelezen, meen ik me te herinneren.

Slaughterhouse 5 (Kurt Vonnegut)
Godja. Niet echt mijn ding.

The Catcher in the Rye (J.D. Salinger)
Wellicht tien jaar te laat gelezen, want ik vond het maar niets.

The French Lieutenant’s Woman (John Fowles)
Gelezen nadat we in de klas verplicht waren geweest The Collector te lezen. Ik herinner me dat ik het goed vond. Denk ik. En de film heb ik nog altijd niet gezien.

The Golden Compass (Philip Pullman)
Als J.K Rowling half zo goed zou schrijven, zou ik een tevreden mens zijn.

Gravity’s Rainbow (Thomas Pynchon) en Flaubert’s Parrot (Julian Barnes) en
The Secret History (Donna Tartt) liggen al een tijdje op mijn stapel aan het gelezen worden boeken. Ik geraak er niet vooruit in.

Vijftien van de honderd gelezen, nog eens een stuk of drie bezig met weinig vooruitzicht dat ze uit gaan geraken, en dan nog een aantal van de lijst die ik ooit gekocht heb maar nog niet gelezen.

En ja, dat wil zeggen dat ik al die andere boeken niet gelezen heb. Wat zou ik me schamen?

12 reacties op “Blufboeken”

  1. Pingback: liewil.log
  2. Pingback: studio54
  3. Ik heb er daar 29 van gelezen – maar eerlijk gezegd vond ik ze niet allemaal van hetzelfde niveau. De meesten zijn inderdaad Literatuur met hoofdletter L.

    Smilla’s sense of snow, De wereld volgens Garp, Captain Corelli, Generation X, Golden Compass, allemaal wel goed te lezen maar volgens mij eerder te classeren bij ‘easy reading’.

    Tja, ‘Het verdriet van België’ geprobeerd maar met alle goeie wil van de wereld niet verder dan blz 5 geraakt.

  4. Ik ben nu Catch 22 aan het lezen en na ongeveer een derde is het al niet meer om door te komen. Nu ik het eind in zicht heb (nog 100 bladzijden), wil het nog wel, maar dit boek had de helft korter gemoeten.

  5. American Psycho (Bret Easton Ellis): indertijd in ‘t Engels gelezen. Mijn leraar Engels d’r op de kast mee gejaagd (hij vind Chariots Of Fire zowat de beste film ooit).

    Ik blijf het een unieke roman vinden. En bij het herlezen las ik ‘m ook helemaal, terwijl ik bvb bij boeken van Irving die ellenlange natuur-passages meestal compleet oversla.

    Vreemd dat De Quincunx niet in dat lijstje staat.

Reacties zijn gesloten.