Weinig zo wijs als een pakje dat toegekomen is! Er lag een briefje vna Taxipost, dat er een cadeautje voor mij klaarlag in het postkantoor aan de Oranjeberg.
Ik wist even niet wat het zou kunnen zijn, want het was, euh, alweer éééééuwen geleden dat ik nog eens iets online besteld had, ahem.
En toen wist ik het plots wel zeker: de extralange batterij voor de videocamera die ik in bruikleen heb (90 minuten is écht wel heel weinig als er meer dan zeven uur op de camera zelf past)! Een dikke week later dan het eigenlijk nodig was, maar bon.
Gezwind naar de post gefietst, en het wás helemaal niet de batterij! Nee hoor:
Hoezee! Hoera!
Wat u daar in dat exotisch blik hebt is in feite niks meer dan een zeer courante schimmelaandoening van mais. Een gezonde en flukse wandeling op het Vlaamsche platteland zou normaal gezien een behoorlijke oogst van de beoogde misvormde kolven moeten opleveren (klapt ne keer met de boeren, ze kunnen u zo enkele kilo’s bezorgen). Eens goed spoelen om het nodige sproeisel te verwijderen zou moeten volstaan om uw experimentele culinaire driften bot te vieren zonder daar een overdosis herbi/fungi/insecticiden aan over te houden.
Kweet, kweet. Maar ik vertrouw het boeltje niet met de insecticiden en zo.
Blikken Goya in de bus, ja ken slechter treffen. Misschien moet ik mezelf ook maar eens postpakgewijs gaan verspreiden….