Flowers for Rodney

Het zou kunnen dat mijn standaarden danig verlaagd zijn over al die afleveringen en seizoenen heen, maar ik heb de indruk dat het de laatste tijd echt wel beter gaat, met de scenario’s van Stargate Atlantis.

Aflevering zes van seizoen vijf, de 85ste aflevering die ik op rij bekijk, is zowaar een (goede!) remake-achtig van Flowers for Algernon. En de personages zijn eindelijk echte personages aan het worden, of toch de meeste.

Mag ik u allen van ganser harte trouwens het kortverhaal van Daniel Keyes aanraden? En het boek dat hij daarna geschreven heeft? En ook de film, Charlie, die ernaar gemaakt is?

Vreemd, maar ik dacht er vanmorgen—in tempore helemaal non suspecto, want toen zat ik nogmaar aan aflevering 80 of zo—nog aan: dat er boeken en films zijn die ik lang geleden gelezen en gezien heb en waar ik me van afvraag of ik ze nog goed zou vinden al die jaren later.

Alien vind ik nog altijd goed, jawel. En Blade Runner. En Being There. En Flowers for Algernon.