Kaum zu glauben

Er is, na misschien een jaar of anderhalf, één van de vijf toestellen opgedoken die ik weet in huis te zijn ergens, maar niet weet waar precies.

Een PSP, die in een oude computertas zat die ik al een hele tijd niet meer gebruikte. Nu er nog een voeding/kabel voor terugvinden, en we zijn vertrokken.

Vertrokken waarvoor, daar kan ik niet zo direkt een antwoord op verzinnen. Maar in alle geval vertrokken.

Er ligt ergens een tweede PSP en een videocamera. En twee Dells van mijn vorig werk die twee jaar geleiden einde lease waren. En ongetwijfeld nog veel gerief waarvan ik vergeten was dat ik het had — daarnet bijvoorbeeld nog een Marsupilami gevonden die ik niet meer gezien had sinds ik hem gekregen had.

Al mijn hoop blijft gesteld op het huis, en hoe het zal zijn als het in orde is en er overal waar nodig bergplaats zal zijn.

Hope against hope, noemen ze dat zeker? Als er maar genoeg bergplaats zal zijn dat niet alles in plastiekzakken moet zitten, dan zal alles teruggevonden worden. En terug te vinden zijn.

Kwesttie verbouwingen vandaag trouwens thuisgekomen in een keuken die ei zo na een nieuw plafond heeft. Foto’s volgen.