Zo van die dagen

Het was redelijk druk, om allerlei redenen, de laatste paar dagen. Sta me toe even in zelfmedelijden te zwelgen.

Verjaardagsfeesten, werk voor het werk, vergaderingen allerhande. Uniek en in geen maanden meer gezien: ik heb denk ik van zaterdagavond tot dinsdagavond laat in totaal een half uur of zo tijd heb gehad voor (privé)mail.

Ik heb een backlog van honderden en honderden mails, ‘t is niet proper meer.

Normaal gezien slaag ik er wel in om links en rechts een paar keer per dag of per uur naar mijn Gmail te kijken, een mens weet nooit, maar neen dus: helemaal niets.

Zondag (een beetje) uitgeslapen, gegeten, verjaardagsfeestje, naar mijn ouders, naar huis, werk, werk, werk tot zeer vroeg ‘s morgens. Maandag druk werk op het werk, en ‘s avonds vergadering van Gentblogt tot halftwaalf of zo, en dan verder gewerkt voor het werk tot in de nacht. En dinsdag toch wel redelijk hard doorgewerkt, zonder zelfs maar GMail open te doen, naar Gent terug, rechtstreeks naar de dokter (mijn rug, was ik dat vergeten zeggen? die deed verschrikkelijk pijn de laatste paar dagen), van de dokter rechtstreeks naar de Handelsbeurs voor een optreden, en dan naar huis.

En dan een beetje crashen, nu, denk ik.

Vervelende gevolgen ook trouwens, van geen persoonlijke mail gelezen te hebben. Bah. Hatelijk.