Nieuwe pot

We hebben van dat keukengerief dat al heel ons samenlevend leven meegaat, of zelfs nog ouder is. Keukengerief dat dus tussen vijftien en twintig jaar oud is.

Vandaag hebben we twee kookpotten weggegooid: één van Sandra, die zij op haar kot had, en toevallig ook één van mij, die ik op mijn kot had.

Sandra’s pot was er één uit de Provincial Bouquet-reeks die, als ik me niet vergis, Delhaize op het einde van de jaren 80 in een actie aan de man bracht. Sandra had er bestek van, en borden, en koffietassen, en dus een paar potten en pannen.

De schielijk heen gegane was de grote pot, doormeter 28 cm, waar jaren aan een stuk allerlei in klaargemaakt werd: kip, spaghetti, vanalles. De grote pot die we gebruikten als we iets middelgroots moesten klaarmaken (echt grote dingen gaan in de grote Creuset).

Eén oor was er al af, het andere was half verkoold, de bodem was ongeveer helemaal afgeschraapt en alles wat we erin maakten, brandde aan.

Knoop doorgehakt, daarnet, dus.

Exit, met op de eerste foto de doorslaggevende reden waarom (totaal aangebrande osso bucco):

Kapot Kapot

Pot weg is pot nieuw, en het is deze geworden:

Nieuw

We blijven bij ons motto: liever niets kopen dan dingen kopen die we niet graag zien. Als we nieuwe poten kopen, dan moeten het meteen goeie potten zijn, en potten die we graag zien.

Nu ja, dat tweede kon mij minder schelen dan Sandra: als het twee keer zo duur is voor een designversie, dan hoeft het voor mij niet echt. Bleek dat deze maar vijftien euro duurder was dan de standaardversie van de pot, en dus is het deze geworden. Een Demeyere, en wel een Demeyere met 28 centimeter doormeter, ontworpen door John Pawson.

Strikes a mighty fine figure op ons vuur, vind ik:

Nieuw

De tweede pot die overleden is, is een steelpannetje van 18 cm. In illo tempore was het een Tefalpan waarin ik voornamelijk rijst maakte, nu is het vrees ik een health hazard, helemaal geblutst, met een loszittend handvat en een bolle bodem.

Morgen passeer ik nog eens langs de winkel, denk ik.

11 reacties op “Nieuwe pot”

  1. Zeer goeie keuze. Ik ben niet bepaald een keukenprinses, maar als ik eten moet klaarmaken, dan ook liefst in potten van Demeyere. ‘k Heb er uit de oude Athena-reeks. Zijn al 20 jaar oud, of misschien nog ouder, maar je zou me geloven als ik zei dat ze nog maar 20 dagen oud waren.

  2. Het potje met de bloemetjes kreeg je vroeger, na lang sparen, gratis is in den Delhaize. Eeuwen geleden, toen van een crisis of Yves LEterme nog geen sprake was.

  3. .weet de naam niet, maar die grootte rode-oranje pot is ook geweldig (en kookt ook fantastisch) vind ik. Een gietijzeren werkstuk. Doet me denken aan mijn moeder. ‘beter wat meer uitgeven aan kwaliteit, dan minder aan prullen’.

  4. Wij eten nog steeds dagdagelijks op die Provincial Bouquet borden! 9 jaar geleden toen we gingen samenwonen vonden we van zowel grote als kleine borden en koppen en schoteltjes 4 van elk bij mijn ouders ergens in de kast, en 4 van elk bij mijn schoonouders in de kast. It was meant to be 😉

  5. DEZE KOOKPOTEN VAN DEMEYERE ZIJ VEEL TE DUUR
    ER ZIJN BETERE PRIJS/KWALITEIT ALTERNATIEVEN MOGELIJK
    IK HOU WEL VAN DIE KOOKPOTTEN DIE GEBRUIKT WORDENOP DE SERIE MIJN RESTAURANT
    DENK DAT ZE VAN BK NEDERLAND ZIJN
    ER IS TOCH EEN LOGO TE ZIEN BK ZIN IN KOKEN

Reacties zijn gesloten.