Hospitaal

Geen evolutie vandaag, en dat is dus goed, veronderstel ik.

Ze zijn aan het proberen de medicatie wat af te bouwen: al iets minder adrenaline, zodat haar handen en voeten vandaag niet ijskoud en ondoorbloed waren, binnenkort iets minder dubbele dosissen van andere dingen.

Hospitaal

Ze is nog altijd kritiek, maar minder onstabiel dan gisteren. Er lijkt niets onherroepelijk kapot te zijn aan haar longen en haar lever is niet meer zo gezwollen. De plastische chirurgie, die gisteren niets wou/kon doen aan haar hand wegens niet doorbloed, komt misschien morgen nog eens langs.

Gisteren lieten haar nieren teveel vloeistof door, vandaag te weinig, en daarom hebben ze vandaag nóg bijkomend vocht gegeven. Ze hebben ook nog eens een poging gedaan met een beetje sondevoedsel, dat haar maag toch geen dagen aan een stuk leeg zou blijven.

Het gaat niet de slechte kant op, da’s al iets. Maar het is nog altijd zeer kantjeboord.

En ik wil nooit meer van mijn leven zien wat ik gezien heb die tien seconden dat ze haar beademingstube uitnamen.

46 reacties op “Hospitaal”

  1. Pingback: LienWeb
  2. jezus, t is toch verschieten zo’n foto.
    veel sterkte voor jou en je familie!
    en hop anna-ook al ken ik je niet- vechten meid!
    ik kan mij echt niet inbeelden hoe zwaar het voor jullie moet zijn, veel moed en zo weinig mogelijk doemscènario’s! Van dag tot dag.
    ik denk aan jullie!
    saskia

  3. Beetje bij beetje, afbouwen van medicatie = vooruitgang. Dat het zo verder moge gaan! Alleszins veel sterkte! En soms doe je idd beter even je ogen toe, ondanks wat die mensen rondom haar doen, ze doen het goed.

  4. Bij het zien van deze foto komt mijn haar recht…djeezes ik kan me niet inbeelden hoe zwaar
    het voor jullie nu moet zijn. Toen onze dochter twee maanden geleden in het ziekenhuis lag met een longontsteking was het of onze wereld verging…nu lijkt het peanuts met wat jullie doormaken. Sterkte, hou de moed hoog…en aan jullie kleine meid…vechten meisje je kan het !

    Groetjes, mama van 2

  5. Ocharme dat kind!
    Echt waar, mijn maag krimpt ineen bij het zien van dat kleine meisje tussen al die machines.
    Dit doet me al zoveel als mama van 2 meisjes, eentje van 3 en ander van 19maand. Wat moet dat dan bij jullie allemaal teweeg brengen!
    Heel veel sterkte en trek jullie recht aan elke kleine sprong vooruit!
    Wij duimen mee!

  6. Ach gossie, kippevel en tranen in m’n ogen krijg ik hiervan. Dit zou toch geen enkele ouder mee hoeven te maken.

    En als stille meeleester moet ik nu toch laten weten dat ook ik heel hard duim voor snelle verbetering voor jullie kleine meid. En als mama van 2 kleine spookjes leef ik met jullie mee, heel veel sterkte!

  7. Ligt ze nu dus niet meer aan het beademingstoestel?
    Maar wel nog steeds in kunstmatige coma?
    Hadden jullie niet op tijd naar de dokter geweest dan waren jullie haar kwijt geweest? Of zie ik dat verkeerd…
    Amaai het moet echt VRESELIJK zijn om nu zo te moeten afwachten welke kant het opgaat. Ik wens jullie echt het allerbeste toe. En dat deze nachtmerrie maar vlug voorbij is!! Voor de andere drie kinderen is het ook moeilijk te vatten zeker? Die zullen ook wel erg ongerust zijn.

  8. Een klein strohalmke erbij, gelukkig. Niet opgeven Anna! Wij blijven duimen hier, en als al die duimkes omhoog iets uithalen, dan ben je snel weer beter!

  9. Ook ik ken jullie niet persoonlijk, maar denk wel aan Anna sedert ik Lien haar blogje las… Ik duim mee met allen hier.
    Ik sta er verwonderd van hoe je van het ene in het andere kunt sukkelen en hoe je wereld opeens compleet ondersteboven wordt gehaald door de gevolgen van een ongelukkig accidentje. Pfff, mogen wij, ouders (terwijl ik mezelf soms nog een groot kind voel), dan echt geen seconde meer zorgeloos zijn?
    Jullie liefde haalt Anna er door, zeker weten! Sterkte voor die tijd aan buisjes en machientjes alvast!

  10. Veel sterkte. Ik ben zelf ook papa van 4 kindjes, allemaal een beetje jonger dan die van jullie, en dit hoop je als ouder echt nooit te moeten meemaken. Gelukkig is Anna goed omringd met de best mogelijke medische zorgen en fantastische ouders.
    Komop Anna ! je kan het !!

  11. Ik heb ik hier vaak helemaal vertederd zitten kijken naar al die mooie kinderfoto’s en nu dit… Ik duim héél hard voor die schattige Anna! en ik hoop dat ik hier snel weer lachende kindjes zal zien!!

  12. Als oma en opa leven we intens mee met alles wat jullie nu meemaken. We geloven, we hopen dat er een definitief “het gaat goed ” mag komen.Gisteravond deed ik een levenslichtje branden,toen ik ging slapen een noveenkaars. Licht moet er zijn voor kleine lieve Anna zodat ze door kan vechten. Heel veel moed, en met de liefde die jullie haar geven komt het goed.
    Ouders van Lien

  13. Ik passeerde gisteren aan het UZ – ik dacht aan Anna en aan jullie gezin – van heel dichtbij en ook van bij ons thuis blijf ik ‘duimen’! Ik hoop zo dat jullie ondertussen al wat beter nieuws mochten horen. Marta

  14. Zo’n verschrikkelijke foto, al die machines, al die spuiten, en dat kleine meisje, vechtend voor haar leven…

    Er wordt heel veel aan jullie gedacht, door heel veel mensen. Laat dat een steun zijn.

    Ik hoop dat het heel snel beter mag gaan.

  15. Ik ken jullie enkel maar door jullie blogs, maar dit grijpt mij heel erg aan. Ik duim, hopelijk gaat het elke dag een stapje in de goede richting.

  16. Dit gaat tot in mijn tenen, hier wordt constant aan jullie en je kleine schat gedacht. We duimen en hopen dat alles snel terug in orde komt.

Reacties zijn gesloten.