Zelie en Louis en Jan waren van woensdagavond tot vrijdagmiddag naar Sandra’s zus.
Normaal gezien slaapt Zelie op dezelfde kamer als Anna.
Nu ligt Anna in het hospitaal, en toen Zelie vanavond ging slapen lag ze nog geen vijf minuten in haar bed of ze kwam weer naar beneden: dat ze niet alleen wou slapen.
En of ze niet bij Louis en Jan mocht slapen, op een luchtmatras.
Ge ziet van hier dat ik dat niet kon weigeren.
Vannacht was de situatie in de jongenskamer dat er wel een luchtmatras op de grond lag, maar dat er geen Zelie te zien was. Foto met flash genomen:
Zoom in op het bed links:
Tch.
Zeker niet onlogisch, voor hen is dit al even traumatiserend/verontrustend als voor jullie. Hopelijk blijft Anna verbeteren en kan je snel met positief nieuws komen. Ik blijf duimen!
Mooi 🙂
Koddig! 🙂 Het is voor hen uiteraard ook niet gemakkelijk. We duimen verder maar zijn blij dat het al de goede richting uitgaat.
Zo lief. 🙂
Vertederend 🙂
Aandoenlijk tafereel. Heel begrijpelijk dat de andere kinderen hun zusje missen en dat Zelie zich eenzaam voelt alleen op haar kamer.