Ik heb dorst en Sandra wil niet om drank gaan voor mij.
Waar heb ik dat aan verdiend, denk ik soms. En het ergste van al: ze heeft niet eens haar computer op haar schoot, dus tegen dat ze dit leest, zal het veel te laat zijn.
Voor de rest: het was weer één van die vreemde weekends die voorbij leken te vliegen en tegelijk ook niet.
Ik heb vrijdag thuis gewerkt, en het was de bedoeling om iets in de loop van de avond door te sturen (‘t was tegen maandag, maar ik wou het wel al af hebben), maar uiteindelijk zijn we vrijdag met een ver-schrik-ke-lijk grote mand (of beter, glazen kom) fruit naar de intensieve zorgen van het UZ gegaan, waar ze Anna verzorgd hebben in augustus.
En toen we thuiskwamen, was het bijna tijd om met Dirk en Eva te gaan eten, en dan zijn we gaan eten, en toen was Sandra al aan het slapen en had ik net teveel gedronken om nog alleen in de regen op de fiets te kruipen richting verjaardagsfeestje van Tom, en dan ben ik maar met een wiskundeles in bed gekropen.
Om zaterdag wat door te werken aan het ding voor het werk dat ik niet af had gekregen vrijdag, en het dan wat meer te goldplaten dan ik anders zou hebben gedaan, en door te sturen naar de klant.
En toen was het plots namiddag, en toen moesten we naar een eetfestijn op school, en toen zijn we naar huis teruggekeerd en ben ik met de drie jongste thuis gebleven terwijl Sandra nog terug ging.
Het was zaterdagavond en het leek alsof het weekend nog een week zou duren: ik denk niet dat er veel is dat zo fijn is als een deadline hebben en voor één keer ruim op tijd klaar te zijn — anders is het altijd heldenwerk in de nacht en de uren op voorhand, ik ga het nóg zo doen.
Enfin, voor ik het wist, was het een stuk in ondertussen al zondagnacht en ben ik weer met een les wiskunde in bed gekropen.
En toen was het zondag, en heb ik een zeeschildpad geboetseerd en een giraf, en is dat denk ik het enige dat ik de hele dag gedaan heb. Oh, behalve dat ik voor één keer mijn efforts, de timesheets dat ze zeggen, ook ruim op voorhand, in de loop van zondagmiddag, gedaan heb.
Wat een vreemd, vreemd weekend.
Ondertussen is Sandra nog altijd niet aan de computer. Het ziet er naar uit dat ik mijn sletsen zal moeten aandoen en zelf om cola moeten lopen. Door de regen. Tss.