Hop met die beentjes!

Ik was met de klas tien dagen in Berlijn in de lente van 1989: geen Volkswagen die nog een logo in zijn voorkant had — mensen van mijn leeftijd weten waarom.

Voor de kijkbuiskindertjes die zich zouden afvragen waar de jeugd van tegenwoordig van twintig jaar geleden op bewoog, toen de Muur viel… I give you bij wijze vna illustratie uit 1988 de heren Casters, Gillis en Beelen — Taste of Sugar:

Meer in de Duitse sfeer, speelde bijvoorbeeld ook de heer De Meyer in 1989 ten dans — Tanzen:

Ik had die zonnebril, trouwens. Compleet met spiegelglazen, rode plastieken armatuur en Knight Rider-lichtjes erin.

Wat ik er mij het meest van herinner, van de winter van 1989, zijn niet eens de surrealistische beelden op televisie — de Muur, mensen op de Muur! die zotten zijn er gewoon met een hamer op aan het slaan! — nu staan ze daar in Moskou gewoon met een Tsaristische vlag! van de Tsaar begot wat gaan we nu nog zien? Bosnië-Herzegovina dat terugkomt of wat?! — maar wel ongelooflijke gevoel van “het komt allemaal in orde”.

Alles ging in orde komen: de muur was gevallen, Gorbatsjov was er, Joegoslavië was een prachtig vakantieland, en in 1992 zou Europa één worden. En ik kan me eerlijk waar niemand herinneren die in die prachtige winter van 1989 over nationalisme sprak.

En in de lente van 1990 spraken we over niets anders meer.

10 reacties op “Hop met die beentjes!”

Reacties zijn gesloten.