Tragedy

Er zijn nummers die zo machtig goed zijn dat ze schreeuwen om een cover, vind ik. Dit is er één: The Bee Gee’s Tragedy.

Eén manier om ermee om te gaan, is plat op de buik, zoals Celldweller:

Smijt er nog wat geluid tegen, nog wat meer (haal de luchtaanhalingstekens boven) “power”, nog wat meer “drama”. Euh nee. Niet mijn tas thee.

Nee, dan Arrica Rose. Zij doet een, vind ik, innig mooie versie:

Serieus.

…en ondertussen luisterde ik naar Arrica RoseMemphis (Pretend I’m Fur)

5 reacties op “Tragedy”

  1. Hè, hè, goed om te horen Michel. The Bee Gees hebben zoveel mooie nummers gemaakt, zeker ook hun laatste cd’s. Helaas denkt men vaak alleen aan de disconummers van Saturday Night Fever en dergelijke. Zelf vinden ze dat muzikaal gezien hun mindere periode.
    En hun invloed op andere artiesten is erg groot geweest, en nog.

Reacties zijn gesloten.