De veer, gebroken

Dat kan zo gebeuren, soms. Dat het tot 19u04, tijdens het wachten op een voor de zoveelste keer vertraagde trein, nog allemaal koek en ei is, en dat het uitkijken is naar een lange nachtrust en morgen een hele dag aan één stuk door thuis schrijven, schrijven, schrijven.

En dat het dan om 19u06 helemaal om zeep is. Onverwacht: in plaats van thuis kunnen doorwerken, alsnog op verplaatsing moeten gaan werken.

‘t Is raar hoe kleine onverwachte tegenslagen een mens helemaal omver kunnen kegelen van demotivatie.

Want het is niet alsof ik niet al meer dan een maand elke dag drie tot vier uur in het vervoer over en weer naar de werkplek zit — ‘t is gewoon dat ik er naar uitkeek om het morgen eens voor één keer niét te moeten doen.

En thuis te kunnen zijn vóór acht uur, bijvoorbeeld.

Pfgrmbl. Ik ga eens in bed kruipen, denk ik.

3 reacties op “De veer, gebroken”

  1. ‘t Is niet dat iemand ook maar iets kan doen om dat op te lossen (behalve de opdrachtgevers natuurlijk), maar meeleven kunnen we wel. Heel erg zelfs. En me inleven ook. En je veel courage wensen.

  2. ‘t is dat je zo graag werkt waar je werkt, maar ik heb dat opgelost door een job in eigen stad te kiezen.
    echt, gaan werken met de fiets is zoveel beter dan uren in de file/trein/bus door te brengen.

    maar niet altijd haalbaar, natuurlijk.

  3. In de 30 jaar ‘ sinds 1979) dat ik werk, ben ik één keer ziek geweest. Wellicht ben ik een gelukkig mens: ik heb nooit griepo, breek nooit een ledemaat of wat dan ook.

    Eén keer moeten thuis blijven, maar dan wel ineens voor een week of 2 – 3.

    Het was een burnout.Vreemde aandoening. Is veelal het resultaat van ( te ) hard werken én erg gemotiveerd te zijn. Ineens klap je in mekaar.

    Veel remedies buiten rusten en even rustig nadenken zijn er niet voor een burnout. Wat heeft er me weer snel bovenop geholpen?

    – steun van familie & vrienden. Het begrip.
    – vreemd, maar waar : een web site daarover. Het was het begin van het doordringen van internet, er pionierde een man die werkelijk alles bijeenbracht over burnout, een nederlander. Ik las de kenmerken, symptonen en de mogelijke remedies. Dat was voldoende. Ik kwam er snel weer bovenop, het was food for thought geweest. Die site, die bestaat nog steeds, ik neem aan dat die inmiddels behoorlijk oceanisch geworden is. het is http://www.burnin.nl/

Reacties zijn gesloten.