Euh, of zoiets.
In alle geval: jazeker, ‘t was twee uur gaan en twee uur terug vandaag, en zeer zeker, ik heb láng niet zoveel geschreven vandaag als ik had willen schrijven.
Maar in plaats van schrijven schrijven schrijven is het tekenen tekenen tekenen geworden, en dat geeft ook een fijn gevoel als het allemaal af geraakt.
‘t Is raar, maar ik heb soms op de momenten dat er het meeste stress zou kunnen zijn, praktisch niets van stress. (En omgekeerd natuurlijk, en ook soms niet, maar bon.)
Al met al: fijne dag vandaag.
…en ondertussen luisterde ik naar Georges Brassens – Je m’suis fait tout p’tit (Je me suis fait tout petit)